Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zondag 3 mei 2020

Rondje Staphorsterveld

Gezien de weersvoorspelling besloten Mams en ik om dit weekend op zondag aan de wandel te gaan. Met deze beslissing waren we zaterdagmorgen erg blij. De hagel kwam met bakken de hemel de uit en het onweerde ook flink.

Vanmorgen vertrokken we met een zonnetje, dat weliswaar af en toe achter de wolken verdween, maar toch, het verschil met gisteren was erg groot. Om in het Staphorsterveld te komen moesten we eerst weer richting Meppel, waar ook een stukje industrie op ons wachtte, maar toen we dat eenmaal achter ons hadden gelaten, kon het grote genieten beginnen.

Op weg naar Meppel

Het eerste stuk troffen we nog wat wandelaars en fietsers, die zullen voornamelijk uit de aangrenzende woonwijk zijn gekomen, maar het duurde niet lang of we waren zo goed als alleen. We genoten van de weidse Hollandse vergezichten en de vele zwanen die op hun nesten zaten. We hielden wel gepaste afstand, want een zwaan wil je niet boos maken.















Natuurlijk tijd voor een sanitaire stop.



Op een bepaald moment zagen we aan het eind van de Hamingerweg een kruis staan voor ons iets naar rechts. Onze bedoeling was naar links te gaan, maar we besloten om eerst bij dat kruis te gaan kijken. En dan word je weer eens met je neus op de feiten gedrukt.




Na dit moment van bezinning vervolgde we onze weg door het Staphorsterveld om uiteindelijk vlakbij de A32 uit te komen, waar we weer richting Meppel gingen. We doorkruisten de stad kriskras. Langs het huis waar een krappe drie jaar gewoond hebben, langs mijn oude basis- en middelbare school, door een stukje park en oude straatjes richting centrum. Aan één van de grachten streken we neer op een bankje (ieder een eigen) om even wat te eten.











Vlak na de rust kwamen we bij de ijssalon, die ook nu open was, en daar trakteerde Mams mij op een ijsje.


Daarna ging het richting huis. We onderbraken onze wandeling nog even om naar neefje Naud te zwaaien en toen weer verder. Na ruim 21 km was ik weer thuis. Genoten van de wandeling en genoten van het zonnetje.



Geen opmerkingen: