Vandaag werd er weer gewandeld in het kader van de LekkerWandelenTochten en deze keer was de eer aan Geert Jan om een route uit te zetten. Na de gebruikelijke koffie vertrokken we voor een rondje Wildervank-Veendam.
Het was warm en benauwd en volgens de voorspellingen moesten we zeker rekening houden met buien en onweer, maar nu zag het er goed uit. Na een klein stukje Wildervank kwamen we uit op een stuk spoorlijn, af en toe nog in gebruik door de
STAR. Vandaag hadden we echter niets te vrezen, omdat de stoomtrein alleen rijdt op woensdag en zondag. En dus wandelden we over de rails.
Na onze avonturen op de rails namen we een tweede ommetje Wildervank om vervolgens door de landerijen richting Borgerwold te gaan. Maar voor we zover waren, moesten we eerst een stukje omlopen, de familie zwaan leek namelijk niet echt blij met ons. En om verder te kunnen moesten we tussen vader zwaan en zijn vrouw en kinderen door. Dat leek ons een te groot risico.
Op
een lang zandpad begon het te regenen, eerst zachtjes, maar al snel
dusdanig dat de poncho's tevoorschijn kwamen. Gelukkig was het al snel
weer droog en konden die dingen weer uit.
We passeerden aardappelvelden met aardappelplanten met witte en paarse bloemen, een gebouw van een zweefvliegvereniging, een zandafgraving en grasland. Er was een vrij plotselinge overgang van weidsheid naar bos. Deze overgang werd gevormd door een brug, waar we onderdoor liepen. Eenmaal in het bos slingerden we over diverse paadjes, tot er drie dames waren die aan een sanitaire stop toe waren. Daarna werd de tocht weer vol enthousiasme hervat.
Na verloop van tijd werd het tijd om ergens te zitten om wat te eten, maar we kwamen geen bankjes tegen, dus er zat niets anders op dan doorlopen. Albert kwam op het idee om naar de begraafplaats te lopen en daar een plekje te zoeken. We vonden inderdaad een plekje op de begraafplaats, in de schaduw, met uitzicht op een deel van het park.
Voldaan en afgekoeld konden we na deze rust weer verder. Nu ging het richting de moestuin van Geert Jan waar we vol bewondering keken naar de vele soorten groenten (en aardbeien) die daar staan. Ook hier hielden we even een korte pauze.
Toen we weer verder gingen besloten we om de kortste route naar het beginpunt te nemen. De lucht in de verte werd steeds donkerder en in de nog verdere verte hoorden we het rommelen.
Helaas was het slechte weer sneller dan wij. Het begon met een flits en een hele poos later een donder, maar het duurde maar even of het begon hard te waaien, te regenen en de flits en de donder zaten ook steeds dichter op elkaar. Snel de poncho's aan en een schuilplek zoeken.
In de verte zagen we een bushokje en daar snelden we naar toe. Helaas waren we daar niet op tijd, de hemel barstte open, een complete wolkbreuk daalde op ons neer.
De bui duurde een minuut of tien en toen we verder gingen stonden de straten nog blank. Omdat onze schoenen toch al vol water stonden, stampten we lekker verder door de plassen.
Al snel kwam de zon er weer door en werd het zo mogelijk nog benauwder dan voor de bui. Met onze natte schoenen en sokken wilden we alsnog zo snel mogelijk terug, nu niet om droog te blijven, maar om droog te worden.
Weer terug bij het beginpunt liepen Liana, Mams en ik eerst naar de auto om iets droogs aan onze voeten te doen voor we bij Geert Jan nog een afscheidsdrankje namen.
Later hoorden we dat er in Veendam bomen waren omgewaaid door de harde wind. Albert moest op weg naar huis (slechts 7 km) zelfs omrijden vanwege het verwijderen van een omgevallen boom. We kunnen dus wel stellen dat het echt een heftige bui was. Gelukkig is het ergste aan ons voorbij gegaan.
