Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

vrijdag 20 juli 2012

Dag 3

Dag 3 zijn we goed doorgekomen, met een gezellig babbelend Wandelmannetje. Helaas wel 2 dikke buien op ons kop gehad.

Nog 1 dag te gaan!



woensdag 18 juli 2012

Dag 2

Vanmorgen kostte het erg veel moeite om het Wandelmannetje wakker te krijgen. Nu is half 4 natuurlijk ook wel erg vroeg. Ook toen hij in beweging kwam, bleef hij erg duf. Dit heeft zelfs nog anderhalf uur geduurd tijdens het wandelen. Dat was voor ons wel erg rustig, want hij zei niks, maar ik heb toch liever een babbelend Mannetje om me heen!

Gelukkig kwam hij bij en na 9 km hielden we onze eerste rust. Ik liet een teen afplakken, want die begon te klieren en nadat ik ook wat gegeten en gedronken had, gingen we weer verder.

Na 15 km had het Wandelmannetje een dipje en hebben we weer even rust genomen. We zaten bij mensen voor het huis en werden daar rijkelijk voorzien van drinken en cake. Een prima stek dus. Na deze rust konden we er weer tegen en we konden in ons eigen tempo verder, dus dat ging lekker!

In Wijchen kwamen we bij een bekende rustplek, waar we een pannenkoek kregen. Daar was het Wandelmannetje wel aan toe, want langzaam aan werd het een dipdag voor hem. Het wilde gewoon niet lukken. Niet dat hij klaagde, maar het lopen ging moeizaam en het gezucht en gesteun bleef maar doorgaan.

Na deze rust zochten we onze "pleisterplaats" weer op en daar kreeg het Wandelmannetje een stukkie tape en ik ook.


In Beuningen vonden we weer 3 stoelen bij mensen voor het huis en ook hier werden we goed verzorgd. Wat te drinken, een donut en het Wandelmannetje mocht gebruik maken van het toilet.

De laatste loodjes waren vandaag ook echt het zwaarst, maar we hebben de Wedren gered. Net voor de finish kwamen we langs de supermarkt, dus daar deden we nog wat boodschap. Het Wandelmannetje ging op het trapje zitten en zag eruit alsof niemand hem daar nog vandaan zou krijgen.


Maar de 4Daagse is door helft. Nog 2 dagen bikkelen!

Dag 1

Vanmorgen was het dan zover. De eerste 4Daagse voor het Wandelmannetje ging van start. Het vroege opstaan ging prima en precies volgens schema kwamen we aan bij de Wedren.


Na de startscan liep het Wandelmannetje te stralen van oor tot oor. Hij was eindelijk gestart.

We hebben een prima dag gehad. Het bleef nagenoeg droog en hert wandelen ging goed. Alleen het laatste stuk op de dijk vond het Wandelmannetje vervelend. Door de drukte konden we niet in ons eigen tempo lopen, het ging te langzaam, en dat in combinatie met de vermoeidheid na 35 km wandelen, is erg vervelend.



Het Wandelmannetje kreeg onderweg veel complimentjes, omdat hij de 40 loopt en die vervelen nog niet. Maar eens zien wat morgen ons brengt!




maandag 16 juli 2012

Het is zover..........

Na een jaar wachten voor Wandelmams en mijzelf en jaren wachten voor het Wandelmannetje is het zover. We zijn (weer) ingeschreven voor de Nijmeegse 4Daagse.

De afgelopen weekenden hebben we nog een aantal tochten gelopen en nu moeten we er klaar voor zijn.

Nu alleen nog hopen dat het weer wat beter gaat meewerken. In Nijmegen regent het al de hele middag.........