Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zondag 29 november 2020

52.325 En dat is één.........

Afgelopen week lukte het om één jurk te maken, dat werd de jurk voor Dochterlief. Een kersterige jurk die ook prima op andere momenten kan.....




De stof is een zwarte katoenen tricot met glittertjes en de mouwboorden en de halsboord zijn afgezet met goud. Het patroon is de Saartje van PIKA.

En nu maar hopen dat ik komende week toekom aan jurk nummer twee!

zaterdag 28 november 2020

Klaverblad Borger, route Schoonloo

Na twee weken wandelen met zijn tweeën konden we vandaag weer met het dubbele aantal personen op pad. En het was tijd voor een nieuwe route, want de zaterdag dat ik thuisbleef vanwege van mijn val van de keldertrap, werd de laatste punt van de ster van Dwingeloo gelopen. Ik loop deze nog wel een andere keer, want ik wil de ster natuurlijk wel compleet hebben. Maar dat komt nog wel, nu begonnen we aan het Klaverblad van Borger. Dit Klaverblad is uitgezet door Wandelvereniging Eendracht Assen, bij hen kun je de routebeschrijving bestellen en indien gewenst sturen ze ook plaatjes mee voor het wandelboekje. We kunnen dus weer een aantal zaterdagen vullen.

Het vertrekpunt is de Dorpskerk van Borger. Hier tegenover vonden we een horecagelegenheid die koffie-to-go aanbood, dus voor we op pad gingen, deden we nog even een bakkie. Nadat de bekertjes in de prullenbak waren verdwenen was het tijd om op pad te gaan.














Bij het rustpunt in Schoonloo, café-restaurant Hegeman was helaas nog geen koffie-to-go te krijgen, we moesten dus door zonder versnapering. Dat was om nog een reden jammer want in de routebeschrijving stond dat het verhaal van de Trekkerskei te horen was in het café, dat zat er nu dus ook niet in.





















Ondanks de kou en het enigszins sombere weer was het een geslaagde wandeldag. Al blijft het gemis dat er onderweg geen horeca open is.

zondag 22 november 2020

52.324 Losse flodders

De val van de keldertrap speelde mij afgelopen week nog flink parten. Ik merkte aan alles dat mijn lichaam hard aan het werk was om te genezen, ik was 's avonds om negen uur compleet uitgeteld. Toch lukte het om nog een beetje om te rommelen. Ik knipte alsnog de stof voor twee jurken......



........ en ik oefende al een beetje kalligrafie. Ik ben namelijk begonnen (of nou ja, eigenlijk nog niet begonnen, maar het was wel de bedoeling om te beginnen voor ik van de keldertrap stortte) met een online cursus kalligrafie.

Nou ja, ik oefende dus alvast een beetje, met de nadruk op en beetje, mijn pols is nog niet helemaal hersteld. Maar alle beetjes helpen, zegt men altijd.



En zoals altijd is alle begin moeilijk!

zondag 15 november 2020

52.323 Vertraging

Soms zit het mee en soms zit het tegen. En vandaag zat het even flink tegen. De planning was dat ik vandaag minstens één jurk zou kunnen naaien, maar dat is jammerlijk mislukt. Voor ik namelijk toe kwam aan het knippen van de stof, stuiterde ik van de keldertrap en dat ging niet bepaald zachtzinnig.

Sterker nog, ik voel op mijn achterste minstens twee traptreden gloeien. Daarnaast hebben mijn rechterschouder en rechterpols een flinke opdonder gehad, zie ik een beginnende blauwe plek op mijn linkerbovenarm en rechterelleboog, en voelen een aantal andere ledematen beurs en gekneusd.

Het project jurk loopt dus vertraging op, ik kom niet verder dan het uitgeradarde patroon en de gewassen stoffen.



En nu kruip ik onder een dekentje op de bank om mijn wonden te likken en om mijzelf even flink zielig te vinden.


zaterdag 14 november 2020

Afgelopen, uit!

Vandaag kwam er een definitief einde aan (het korte) studentenleven van Dochterlief, we haalden haar kamer in Groningen leeg. Om alle meubels weer mee te kunnen nemen, moesten we een deel weer uit elkaar halen.

Voor het zover was, moesten we eerst nog een paar kastjes en manden leeghalen en toen begon de grote ontmanteling.


Al met al ging het ontmantelen sneller dan we hadden verwacht. we hadden dus even tijd voor een pauze. De Wandelkerel zou namelijk met een tweede auto naar Groningen komen, zodat we alle spullen ook vandaag mee zouden kunnen nemen. Omdat het ontmantelen sneller ging dan verwacht, moesten we even op hem wachten.

Tijdens de pauze ontdekten we dat er een paar tuinen verderop een boom werd omgezaagd, fantastisch om te zien!!!




Toen de Wandelkerel arriveerde was ik al bezig om auto één vol te stouwen, hij kon dus gelijk beginnen met auto twee vol stouwen. Even leek het erop dat Dochterlief de trein terug zou moeten nemen, maar dankzij onze fan-tas-ti-sche inpakkwaliteiten lukte het toch om een plekje vrij te houden voor Dochterlief. En met twee overvolle auto's lieten we Groningen achter ons. Het studentenleven voor Dochterlief is afgelopen, uit!



Op naar het volgende hoofdstuk, maar vooral genieten van een gelukkig kind!!

vrijdag 13 november 2020

De ster van Dwingeloo, route Spier

Deze week werd er gewandeld op vrijdag, omdat ik voor de zaterdag andere afspraken heb gemaakt. Morgen gaan Dochterlief en ik namelijk haar kamer in Groningen leeg halen. Wandelmams en ik vertrokken dus deze vrijdagmorgen weer richting Dwingeloo om een sterpunt vol te wandelen. Vandaag gingen we naar Spier.

Al snel werd duidelijk dat we daar de goede dag voor hadden uitgezocht, de dag begon met veel meer zon en een stuk minder fris dan vorige week. We staken de Brink deze keer helemaal over en even later lieten we Dwingeloo alweer achter ons. Net buiten het dorp was genieten van de opkomende zon boven de landerijen, ook al moesten we blijven opletten, omdat we op het eerste stukje nog geconfronteerd werden met auto's en vrachtwagens.



Al snel kwamen we bij de Bospub waar we dan ook het bos in werden gestuurd. En hoewel we hier al vaak zijn geweest en vele kilometers hebben gelopen, kwamen we toch weer op een voor ons nieuw pad terecht, dat was het eerste cadeautje van de dag. Uiteindelijk kwamen we weer op het asfalt terecht, maar gelukkig konden we ook daar genieten van de herfstkleuren. We bekeken de radiotelescoop vanaf een andere kant voor we weer het bos ingingen.






Via een graspad, langs grafheuvels en een ven, ging het richting schaapskooi "Achter het Zaand" waar we de schaapherder met zijn kudden zagen vertrekken. Jammer genoeg kruisten onze wegen elkaar net niet, maar op afstand genoten we toch van dit tafereel.











Nadat we de schaapskooi waren gepasseerd kwamen we op het rolstoelpad terecht. Een prachtig pad over en door het natte heidegebied. Ondertussen kwam de zon steeds verder op en werd het simpelweg aangenaam warm wandelweer.








We slingerden verder door bos, bos en bos, richting Spier. We overwonnen enkele obstakels vanwege werkzaamheden en natuurlijk beklommen we het uitkijkpunt "De Schapenkop". Het was niet de eerste keer dat we hier waren, maar elke keer weer vind ik het ene bijzonder punt. Aan de ene kant de A28, waar het verkeer voorbijraast en aan de andere kant een prachtig en weids uitzicht over het Dwingelderveld. Wat het deze keer extra bijzonder maakte was dat we weden opgewacht door ene kudde schapen, die niet verblikten of verbloosden toen wij aan kwamen lopen, het was eerder zo dat ze ons probeerden weg te kijken.........














Vanaf de Schapenkop was het nog maar een klein stukje naar de Boslounge in Spier. Die was natuurlijk niet geopend, maar er stonden gelukkig nog wel een aantal picknickbanken buiten. En gelukkig voor ons was er ook nog een picknickbank vrij die vol in de zon stond. Een perfect plekje voor een pauze dus.


We genoten van een broodje, een eitje en een slok thee voor we weer verder gingen. Toen we aanstalten maken om weer in te pakken, kwam er ene mevrouw aangelopen, die keurig op afstand bleef wachten tot wij onze spullen hadden ingepakt, ook zij wilde een bakkie doen in het zonnetje. het was dan ook echt een mooie najaarsdag.

En verder ging het weer door het Dwingelderveld. Langs vers gezaagd hout, wat ruikt dat toch lekker, en door ontbindend bos, wat ik ook heerlijk vind ruiken. Over de welbekende vlonderpaden vervolgden we onze weg en even later werd ook het oog gestreeld, zeker toen Mams en ik de tijd namen om enkele detailfoto's te maken.














Mijn mooiste foto van deze dag vind ik toch wel de foto die ik maakte van een spinnenweb (met spin) dat vol zat met dauwdruppels.


We slingerden nog een poosje voort door het Dwingelderveld tot we uiteindelijk bij camping Zonnetij het Dwingelderveld weer verlieten. Vanaf hier was het echt nog en kwestie van de laatste loodjes, want na Zonnetij volgde snel Lhee en vanaf Lhee zie je Dwingeloo alweer in de verte liggen.





Met Dwingeloo in zicht besloot ik om nog even een stukje achteruit te lopen, even gek doen!




En zo kwamen we even later weer op de Brink, het rondje van vandaag zat er weer op.