Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zondag 26 mei 2013

52.53 Lapjes en zo...

Tja, dikke pech hier. Zowel de Wandelkerel als Dochterlief doen mee aan het WK Groeien en ik moet zeggen dat ze beiden in hun eigen categorie een goeie kans maken om die titel te winnen.

De Wandelkerel bijvoorbeeld. Die gooit op vrijdag een spijkerbroek in de was. In het weekend heb ik die broek keurig gewassen, gestreken, gevouwen en in zijn kast gelegd. Maandagmorgen doet hij de broek weer aan en hij zegt: "Mam, ik krijg hem niet goed dicht." Ondertussen zie ik de knoop van het verstelbare elastiek (oftewel het "vreetelastiek" zoals dat in huize Wandelen en meer genoemd wordt) los schieten. Niet dat dat iets helpt, die broek zit te strak. En niet alleen te strak, hij is ook ineens 5 cm te kort.

Ondertussen doet dochterlief verwoedde pogingen om een rokje over haar heupen te krijgen. Ook hier klinkt: "Ma-am, help even met de rits!!!" En ook hier blijkt het kledingstuk gewoon te klein. Even twijfel ik aan mezelf. Heb ik te heet gewassen? Maar dat blijkt niet het geval, want de kleding van Manlief en mijzelf past nog perfect.

Ik begin te twijfelen aan mijzelf. Is het mogelijk dat kinderen in één weekend een centimeter of 5 groeien? En als het mogelijk is... Waarom doen die 2 van mij dat dan tegelijk? Want als die ene broek en dat favoriete rokje niet meer passen, dan is er nog veel meer te klein. En dus moet ik aan het werk...

Ik besluit simpel te beginnen. Een rokje voor Dochterlief. Dus de lapjeskast ingedoken, patroon geraderd en geknipt. Nu nog een paar emmers tijd om het rokje af te maken....




zaterdag 25 mei 2013

Wandelbabbel-4-umtocht Meppel

Na een aantal jaren te gast zijn geweest bij Wandelbabbel-4-umtochten, besloot ik dat ik dit jaar wel eens als gastvrouw wilde fungeren. En zo nodigde ik mijn digitaal opgedane, maar nu bekende, wandelvrienden uit om een dagje te wandelen in de omgeving van Meppel.

Zoals altijd bleef het tot het laatste moment onzeker wie er allemaal zouden zijn en waarbij ze aanwezig zouden zijn. Want de Wandelbabbel-4-umtocht wordt traditioneel afgesloten met een etentje bij de Chinees. En elk jaar zijn er mensen die alleen wandelen, mensen die alleen mee-eten en mensen die wandleen en eten. En zo gebeurde het ook dit jaar. We gingen uiteindelijk met 9 mensen aan de wandel en betrof een typisch geval van 3x3. Het eerste drietal werd gevormd door Achterhoekers. Het tweede drietal bestond uit Hollanders (hier ook wel Westerlingen genoemd) en het derde drietal waren Wandelmams, de Wandelkerel en ik. En het kon niet anders dan dat we eerst een rondje door het (historisch) centrum van Meppel liepen.


En daar was meer dan genoeg te zien. We bezochten een kledingwinkel, niet voor de kleding, maar voor de Middeleeuwse kelder, die zich onder dit pand bevindt. Door middel van glasplaten in de vloer is die kelder te zien. Dus in plaats van rond te kijken naar kleding, liepen we met de neus richting vloer door de winkel.

Daarna vervolgden we onze weg over één van de vele pleinen die Meppel rijk is, richting de vooroorlogse Joodse buurt. Sinds een aantal jaren is de oude Jodensteeg overdag toegankelijk voor publiek en in ganzenpas gingen we de steeg in. In de steeg hangen diverse informatieborden en zo deden we zeker 5 minuten over een stukje van 100 meter.






We vervolgden de weg door de binnenstad om uiteindelijk langs het stadskantoor en de daarbij behorende beeldentuin, die overigens aardig op de verbeelding van de heren werkte, de stad te verlaten. Dan kom je, zoals in elke stad, door een wijk die half industrie, half bewoond is en daardoor iets minder interessant om doorheen te wandelen. Maar gelukkig lieten we dit gedeelte snel achter ons en gingen we door het vlakke land op weg naar Nijeveen.





En in Nijeveen stond de eerste rust gepland. Deze was misschien wat vroeg in het programma, maar te leuk om over te slaan. Deze rust was namelijk in de plaatselijke molen. En daar kregen we een uitgebreide rondleiding, zelfs tot in de nok van de molen, waar normaal geproken geen bezoekers mogen komen. Na de rondleiding krgen we koffie/thee met kruidkoek. Natuurlijk was deze kruidkoek gemaakt van zelfgemalen meel. Na een veel te lange rust trokken we verder.












Na een ommetje Nijeveen gingen we richting Giethoorn. De Achterhoekers gaven gas en namen een voorsprong. de Hollanders en Drenthen liepen gemixt, maar allemaal genoten we van de mooie omgeving. gelukkig kon ik de Achterhoekers met stem en gebaren op de juiste route houden.

En wat een perfect wandelweer. De hele week was er voor deze dag regen voorspeld, maar de lucht bleef blauw, dus geen drup te bekennen. Om 2 uur streken we neer in café Fanfare voor de lunch. Daar worden continue beelden getoond van de film "Fanfare" met Albert Mol en vele anderen. En die anderen gaven reden tot discussie, want wie was dat ook alweer????













Na de lunch bleek dat we nu het tempo er wel in moesten houden, wilden we op tijd bij de Chinees zijn. De Achterhoekers namen weer het initiatief en zo vertrokken we richting Wanneperveen. Na de bootjes en toeristen in Giethoorn was Wanneperveen behoorlijk rustig. Zeker toen we, speciaal voor Hollander M, een binnendoorpad, bestaande uit gras en modder, namen. Dit pad behoort tot de "Kierse Wieden" en is vooral bekend bij vogelspotters.






Na het doorkruisen van de "Kierse Wieden" zagen we in de verte de kerktoren van Meppel. Daar moesten we zijn. Gezien het tempo en de nog af te leggen afstand moest het mogelijk zijn om de Chinees binnen te lopen op het afgesproken tijdstip van half 6. Helaas moest er een noodstop gemaakt worden, die een HOOP oponthoud gaf. En zo kwamen we iets later dan gepland op ons eindpunt. De Achterhoekers namen afscheid en vertrokken naar het station. Hun plaats werd ingenomen door andere wandelvrienden en partners en zo zaten we met 12 personen aan de Chinees-Indische rijsttafel.



Het was lang onrustig bij de Chinees. Zelfs zo lang dat geplande treinen niet werden gehaald. Maar daar heb je (digitale) vrienden voor. Allemaal kwamen we op de plek waar we wilden zijn die avond.

Een heerlijke wandeldag met fantastische vrienden!!!!

zondag 19 mei 2013

52.52 Stug doorgaan

Enkele weken geleden schreef ik al dat ik eigenlijk voor niks had gewerkt en dus moest gaan uithalen. Maar daar had ik zo geen zin in, dat ik de boel aan de kant heb gegooid en er niets meer mee heb gedaan.Tot ik van de week weer naar de Bee ging. Ik hoopte dat er iemand een goed idee had, zodat ik kon zeggen dat ik niet voor niets gewerkt had....

En dat lukte. En de oplossing was zo simpel dat ik mij afvroeg waarom ik zelf niet tot die oplossing was gekomen. Omdat ik niet het materiaal had om de steel te maken, ging ik verder met appliqueren en daarna met borduren.



En nu vragen jullie je natuurlijk af wat die oplossing is. Nou, die is even eenvoudig als briljant. De steel borduren in plaats van appliqueren. En om in stijl te blijven, doe ik dat......


..... met gouddraad!!!!!

vrijdag 17 mei 2013

Anderen helpen....

Anderen helpen kan op heel veel manieren. Gewoon door er te zijn, door te luisteren, door een ontbijtje te maken of boodschappen te doen, door op te passen op een kind, door te lachen of te huilen en natuurlijk door geld in te zamelen.

Vandaag hield de school van Dochterlief een sponsorloop. Vorig jaar is het anderhalf jaar oude zoontje van één van de juffen overleden aan een energiestofwisselingsziekte. Op dat moment zat de Wandelkerel bij haar in de klas in groep 8. De groep 8 van dat jaar heeft veel voor zijn kiezen gehad. Dat heeft de onderlinge band in dat jaar versterkt, maar dat heeft ook zijn weerslag gehad op de kinderen in deze groep. Groep 8 hoort een jaar te zijn om nooit te vergeten en dat is het voor deze groep zeker geworden. Jammer genoeg waren er meer dieptepunten dan je kinderen van deze leeftijd zou gunnen, maar aan de andere kant heeft dit mede geleid tot een fanatstisch eindgala.

Maar goed, de sponsorloop. Alle kinderen deden mee. De groepen 1 en 2 liepen, in een rood shirt, een kwartier lang een kleine ronde. De groepen 3,4 en 5 liepen, in een wit shirt, een iets grotere ronde, gedurende een half uur. En de groepen 6, 7 en 8 liepen, in een blauw shirt, een ronde van 300 meter, en dat duurde 3 kwartier.

Dochterlief leende het wandelshirt van haar broer, zij ging tenslotte ook lopen, en ging vol goede moed naar school. Om 10 uur was de start en alle kinderen gingen vol enthousiasme op weg, aangemoedigd door veel ouders, opa's en oma's, meesters en juffen en andere belangstellenden!








Dochterlief heeft 17 rondjes gelopen, soms wandelend en soms rennend. Ze was zo dom geweest om haar puffer op school te laten liggen. Maar wij zijn trots op haar. Ze heeft 50 euro bij elkaar gelopen en dat is toch een super bedrag!!!!