En zo zat Dochterlief achter de naaimachine stroken aan elkaar te naaien, terwijl Wandelmams en ik blokken op maat gingen snijden. Af en toe kwam Dochterlief een randje op maat snijden, maar verder was de keukentafel voor Mams en mij. Jammer genoeg voor Mams en mij waren we daar een uur of 3 mee bezig.
Dochterlief was het toen zat en zocht een plekje op de bank en ging gezellig zitten kletsen en spelletjes doen. Wandelmams en ik besloten om toch nog maar een poosje achter de naaimachine te kruipen. En wij zijn trots op de gedane arbeid van vandaag. En in oktober willen we deze dekens af hebben, zodat we ze kunnen inleveren tijdens de landelijke droomdekendag!
En wat vinden jullie van het voorlopige resultaat?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten