Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 30 juni 2018

Ankertocht, Hollanscheveld

Afgelopen week hebben we eerst maar aanpassingen laten doen aan de schoenen van de Wandelkerel. In de hielkap zijn uitsparingen gemaakt op de plaats waar zijn uitstekende hielbotten zitten. En vandaag werd er dus getest of deze uitsparing voldoende is. Dat is wel te hopen, want de N4D komt snel dichterbij.

Samen met Hilly en Piet vertrokken de Kerel en ik voor een wandeling van 40 km. De wandeling ging door een mooi gebeid, maar echt inspirerend was hij niet. We maakten elke keer een uitstapje door het bos vanaf de doorgaande weg, om vervolgens een klein stukje verder op die weg weer uit te komen. Gelukkig maakten de mooie omgeving en het gezelschap veel goed.

En het allerbelangrijkste, de Wandelkerel had geen last van zijn hielen, hoewel er bij thuiskomst toch wel weer blaren op bleken te zitten. We hopen dat die blaren zijn ontstaan door de restanten van de oude blaren, omdat hij er verder geen last van had. Dus prikken en verzorgen en hopen dat de boel snel geneest. En we hebben in ieder geval weer 40 km in de benen.











donderdag 28 juni 2018

Eindelijk mag ik vertellen dat ......

Eindelijk mag ik vertellen dat mijn reis naar Spanje om de Camino te lopen niet zomaar een reis was. Natuurlijk ging ik die wandeling maken voor mijzelf, maar ik werd tijdens die reis gevolgd door Omroep Max, die er een prachtig serie van heeft gemaakt.

Vanaf 1 augustus wordt het programma "Laat mij maar lopen" uitgezonden. En ja, ik ben de naamgever van dit programma. Gaaf hè?

Het mooiste van alles is natuurlijk dat deze reis mij rust en inzicht heeft gebracht na de hectische jaren die we achter de rug hebben sinds Manlief ziek werd. Ik heb daar het verleden, de jaren in overlevingsstand kunnen afsluiten, en ben nu vol energie bezig met het heden en de toekomst.

Om een dikke, vette, duidelijke punt achter deze periode te zetten, loop ik de N4D dit jaar gesponsord voor de Sarcoïdose Belangenvereniging Nederland. Het zou fantastisch zijn als er een mooi bedrag wordt opgehaald, zodat in de toekomst de diagnose eerder gesteld kan worden en er een oorzaak wordt gevonden voor deze rare ziekte. Mocht je een bijdrage willen doen, dan kan dat via deze link.



En om jullie een voorproefje te geven van het programma, hierbij de trailer. En allemaal kijken!!!!!

zaterdag 23 juni 2018

Mar-athon Sneek

Een kort verhaaltje, aangevuld met foto's, meer wordt dit verslag niet. Dit heeft alles te maken met een chronisch tijdgebrek en een flinke achterstand. Die achterstand hoop ik langzaam maar zeker in te lopen. Maar nu naar Sneek.

Ik ging van start met Wandelmams, Angelique en Petra. De Wandelkerel was ook aanwezig, maar hij had een starttijd die 10 minuten later was. Omdat zijn tempo toch hoger ligt dan dat van ons, vond hij het geen probleem om die 10 minuten later te starten. Dat bleek niet onverstandig, want binnen het uur had hij ons ingehaald.

We hebben een heerlijke dag gehad met zijn vieren, met regelmatig contact met de Wandelkerel. Uiteindelijk was hij toch niet zo heel lang voor ons binnen. Hij had, helaas, weer flinke blaren op zijn hielen. Zijn hielbotten steken behoorlijk uit en dat leverde ook nu weer blaren en dus pijn op. Gelukkig hingen zijn crocs weer aan zijn tas, dus het stukje naar het huis van Petra, waar de auto stond, konden de schoenen uit. Bij Petra genoten we van een bord (of twee) heerlijk macaroni, gemaakt door haar man. En zo konden we met een volle maag weer huiswaarts.































zondag 17 juni 2018

52.243 Kleding

Al een hele poos geleden trof ik de voorbereidingen voor een hele stapel zelf te maken kleding. Hier zat kleding voor de Wandelkerel, Dochterlief en mijzelf bij. Alles ligt geknipt klaar, dus op het moment dat ik zin en tijd hen, kan ik zo aan de slag. dat leverde afgelopen vrijdag een shirt voor mijzelf op. De stof komt bij leuke tricotstofjes vandaan, het originele patroon komt uit een Ottobre, maar is niet meer te herkennen na alle aanpassingen die ik heb gedaan.



Ondertussen vertonen de shirtjes van Manlief ernstige slijtageplekken en hevige verkleuringen. Tijd voor nieuwe shirts dus. Nu heeft ook Manlief een hekel aan winkelen en bovendien zijn veel shirts te kort voor hem. Ik ging dus op zoek naar een geschikt patroon voor een shirt voor hem. Ook die vond ik bij leuke tricotstofjes. Een zeer veelzijdig patroon met een model met kopmouw en raglanmouw, met korte en lange mouw, met of zonder capuchon en met of zonder aangeknipte boorden. en daan ook nog eens in matenrange, waar ik voor zowel de Wandelkerel als manlief uit kan putten. (En waarschijnlijk ook voor Dochterlief en mijzelf als wij een heerlijk grote hoodie willen.)


Ik raderde gelijk alle mogelijke patroondelen in de maat van Manlief uit, voor hem kan ik dus alle kanten op nu. En toen ik het patroon bestelde heb ik gelijk maar stof aangeschaft (hij mocht echt zelf kiezen) om drie shirts te maken.







De eerste stappen zijn gezet, nu hopen dat ik komende week zin en tijd vind om de stof te knippen en er shirts van te naaien. het is echt hard nodig.

Nieuwe wandelschoenen testen

Hoewel mijn voeten nog niet helemaal hersteld zijn van de blaren van de Kennedymars, begon het wandelvirus weer te kriebelen. Nu werd vanmiddag de verjaardag van neefje D gevierd en die beste jongen woont zo'n 23 km bij ons vandaan. Een mooie afstand om de nieuwe schoenen en de voeten te testen.

Gelukkig kreeg ik gezelschap van Mams en de Wandelkerel, dus we vertrokken met zijn drieën. Natuurlijk had ik wel eerst de voeten waar nodig getaped, ik zit niet te wachten op nieuwe ellende, maar zonder problemen bereikte ik de feestlocatie. Dat gold helaas niet voor de Wandelkerel, hij heeft al maanden terug nieuwe wandelschoenen aangeschaft, maar daar nog niet op gelopen. Hij had een dikke blaar op zijn hiel. Nu maar hopen dat de schoenen de komende periode nog voldoende kunnen worden ingelopen. En ach, de oude schoenen zijn er ook nog.

Maar goed hieronder een paar plaatjes van de wandeling.