Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zondag 28 november 2010

Wondermooi Wit

Een witte winterwandeling gemaakt met z'n vieren. Zoveel moois gezien.












Genieten toch?

zaterdag 27 november 2010

Zo mooi

http://www.youtube.com/watch?v=JYbxZrsX6_s&feature=related

1e tocht winterkwartet Emmen

Vandaag met Wandelmams en het Wandelmannetje vertrokken naar Emmen voor een tocht. Toen we weggingen was het nog donker. Halverwege de reis kwam de zon op en werden de paar wolken die er hingen roze. Zoals altijd probeerden we figuren te ontdekken in de wolken. Zo kan het dus zijn dat we op zaterdagmorgen rond een een uur of 8 (zonder ook maar een druppel alcohol in ons lijf) al een roze zwaardvis, een roze hond en een roze pet hadden gezien.

Om kwart over 9 vertrokken we om een tocht van 20 km te gaan lopen. Na 100 meter liepen we al in het bos. De zon was daar nog niet te zien, maar dat bos........ Een prachtig wit bos. Een prachtig wit, maar steenkoud bos. Maar zo mooi dat ik me moest inhouden om niet na elke 3 stappen te stoppen voor een foto.






Gelukkig waren we goed gekleed. Veel lagen kleding, warme mutsen, capuchons en/of een pet. Het was heerlijk wandelweer. Zeker toen het zonnetje erbij kwam. We hadden het niet koud, onze wangen voelden friskoud en de wereld bleef mooi.


Het was alleen jammer dat de eerste rust pas na ruim twaalf km was. En we hadden zin in een tosti, maar er werd allen gebak geserveerd. Gelukkig was de thee lekker warm en het koekje erbij lekker. Wandelmams was iets minder gelukkig, zij had oude koffie.


Na de eerste rust gingen we verder. Het Wandelmannetje wilde nog steeds een tosti en toen de tweede rust zich aandiende (al 4 km na de eerste rust) konden we er niet omheen om hier te stoppen en een tosti te eten. Na de tosti, die werd vergezeld door warme chocolademelk, was het volgens het Wandelmanetje een "eitje" om de finish te halen. Langs de velden van voetbalclub Drenthina gingen we het bos weer in. Na alweer een heleboel mooie paden en bijzondere plekjes kwamen we op het kabouterpad.



En langs het kabouterpad stond prachtig houtsnijwerk. Een prachtig bewerkte bank met uitzicht over bovenstaand vennetje en een heel lief kaboutervrouwtje. Vanaf daar was het nog maar een heel klein stukje.




Bij de finish kregen we een heerlijk bakkie snert en een pen. Nadat de snert op was, hebben we de wandelboekjes opgehaald en zijn we in de auto gestapt naar huis.

Een heerlijke wandeldag met heerlijk wandelweer.

vrijdag 26 november 2010

Surprise, surprise ..........

Dit jaar is het eerste jaar dat dochterlief voor de Sinterklaasviering op school lootjes heeft getrokken. Zoals zoonlief de voorgaande twee jaar al heeft megemaakt, betekent dat cadeautjes kopen, gedicht schrijven en surprise maken. Bij zoonlief was dat voorgaande jaren hangen en wurgen, sleuren en trekken en dreigen en slijmen. Elk Sinterklaasfeest had hij een surprise en een gedicht, maar zijn aandeel daarin was (zeer) miniem. (Of nog iets minder....) De cadeautjes kopen ging nog, maar knutselen is niks 'an en een gedicht schrijven veel te lastig.

Dit jaar was een totaal andere ervaring. Onder bezielende leiding van zusjelief werd er vanmiddag vol overgave geknutseld aan een surprise. En omdat zij aangaf wat er moest gebeuren en hoe het aangepakt moest worden, kwam er zowaar iets tot stand.




Er werd vol overgave papier gezocht, op maat gemaakt, geknipt, geplakt, gelijmd, nagedacht hoe het voetbalveld tot stand moest komen en uiteindelijk hulp gevraagd aan zusjelief om de doelen te maken.



Zusjelief had het ondertussen vreselijk druk, want naast het assisteren van haar broer, moest ze nog cadeautjes inpakken. En dat waren er veel en het grootste deel was erg klein. Bovenstaande is de grootste.


Ondertussen moest ze zelf een korfbalveld in elkaar zetten.



Na het knutselen zag de kamer eruit alsof er een tornado doorheen was gegaan. (En hier zijn de kranten nog niet eens in stukjes geknipt , zodat ze kunnen fungeren als vulling voor de grabbelton.) Maar ze hebben in volmaakte harmonie alles opgeruimd en daarna ook nog gedichten geschreven. Wat een kanjers.

En voor het eerst dit jaar heb IK geen Sinterklaas-stress!!!!!!!!

dinsdag 23 november 2010

Zware dag

Studiedag in Utrecht vandaag. Een congres met alleen maar docenten Nederlands. Ik had er echt zin in. Een dag doorbrengen met vakgenoten, interessante workshops (in ieder geval vooraf op papier). De dag zou om 10.00 uur beginnen op deze locatie.

Het was ergens op een industrieterrein, langs het Amsterdam-Rijnkanaal. Omdat ik toch echt op tijd wilde komen vertrok ik om half 8. Volgens de routeplanner was de reistijd 1 uur en 20 minuten, dus dat moest kunnen. Inderdaad MOEST KUNNEN. De eerste file diende zich aan bij Amersfoort. Stilstaan, paar meter rijden, stilstaan, paar meter rijden, stilstaan, ....... Dat was ik snel spuugzat, maar ja, uitstappen was geen optie. Net voorbij Amersfoort ging het iets beter, niet dat je snelweg snelheid kon aanhouden, maar het reed door. Uiteindelijk stak ik het Amsterdam-Rijnkanaal over en na nog enkele omzwervingen stond ik op de parkeerplaats.

De centrale opening was fantastisch. Wim Daniels hield een praatje over taal in al zijn facetten. Zeer humoristisch een goede opwarmer. Daarna volgde ik een workshop over het (foutieve) gebruik van spaties. In deze workshop werden veel voorbeelden getoond. Echt hylarisch soms, de verwarring die kan ontstaan door een foutief geplaatste spatie.

Daarna lunchpauze. Lekkere soep, heerlijke broodjes en een overvloed aan dranken. Omdat ik ruim de tijd had ging ik een frisse neus halen. Onderstaande foto's zijn allemaal gemaakt binnen een straal van 100 meter van de locatie.




Op zo'n oud industrieterrein zijn ook altijd wel weer opvallende of aparte dingen te vinden. Een klok die (waarschijnlijk) al jaren stilstaat en een anker boven de entree bijvoorbeeld.



's Middags weer twee workshops, een interessant, de ander wat minder en tot slot een lezing van Abdelkader Benali. Erg leuk om te horen hoe hij denkt over auteurs en media, met name tv.

Vervolgens om 5 uur weer in de auto gestapt, om vervolgens net na 7 uur thuis te komen. Heb een prachtige dag gehad. En weet ook weer zeker waarom ik blij ben dat ik in het noorden woon.

GEEN FILE'S!!!!!!!!!!!

maandag 22 november 2010

Update ziek meisje

Eind vorige week kregen we de laatste bloeduitslagen van dochterlief. De eerste serie bloeduitslagen was goed, dus ook hier verwachtten we niets van. Helaas bleek dat een misrekening. Uit het bloedonderzoek blijkt dat ze de ziekte van Pheiffer heeft (gehad). Gehad tussen haakjes, omdat het ergste achter de rug is.

Hoewel het natuurlijk wel even schrikken is zoiets, zijn we toch ook wel een beetje opgelucht. Er is echt iets aan de hand. Zelf is ze ook erg opgelucht. "Mama, ik ben echt, echt ziek he?" Nou dat is ze. En gelukkig gaat het langzaamaan weer beter. Afgelopen zaterdag is ze alweer tot half 10 opgebleven.

Daarnaast is de oorontsteking genezen en doen de nieuwe astma-medicijnen hun werk goed. Het sporten gaat nu beter, ze houdt het langer vol. Al met al toch positieve ontwikkelingen. Nu de komende periode nog lekker rustig aan en dan komt het wel weer goed.

zondag 21 november 2010

Een lange, lekkere luie zondag

Zo...... wat waren we hier aan toe. Een zondag zonder plannen, verplichtingen en andere mensen. Terwijl wij vanmorgen lang in bed bleven, zaten onze schatjes al beneden. Er werd een tv gekeken. Ondertussen werd er een hut gebouwd, waarbij de regels voor een verblijf in dit onderkomen voor de zekerheid duidelijk op papier werden gezet.

Je kan niet duidelijk genoeg zijn toch. En een beetje zelfkennis kan ook geen kwaad. Als je toch zeker weet dat je het niet kan laten om je broer te pesten, kun je dat maar beter opnemen in de regels. Wel positief geformuleerd trouwens.

Nadat wij het nodige achterstallige huishoudelijke werk hadden weggewerkt, was er tijd voor spelletjes. Gelukkig is papa altijd bereidt om als jury op te treden.

Zeker bij een potje schaak is dat wel nodig af en toe.

Daarnaast was ik een poosje met naald en draad in de weer, .......

......... was het ondertussen tijd voor een drankje .......

...... en een hapje...........


Werd er een nieuw spelletje gedaan ........



....... en konden de kaarsjes aan.

Zoonlief verdiepte zich nog even in de achtergrond van zijn favoriete dieren........

........ en toen was de zondag alweer voorbij. Hapje eten, Studio Sport en kindertjes naar bed. Wat een heerlijke dag. Tijd voor elkaar. Tijd om te genieten. Hoop dat er nog veel van dit soort zondagen volgen komende periode.