Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zondag 31 mei 2015

Drents-Friese Woudvierdaagse Diever, dag 4

Vandaag werd het gezelschap uitgebreid tot 8 personen. We gingen met 5 vrouwen en 3 mannen op stap. Leuk en gezellig om elke dag zo op stap te gaan. Niet dat we de hele dag in optocht lopen, maar het kletsen met verschillende mensen en het nieuwe mensen ontmoeten blijft leuk.

Vandaag werden we richting Geeuwenbrug en het Leggelderveld gestuurd. We kwamen ook vandaag weer op nieuwe plekken, maar ook op bekende. Voor we het wisten hadden we er 5 km op zitten en waren we een bakkie toe.






We kwamen al snel tot de conclusie dat we vandaag het oefenen op rusten tot een kunst zouden verheffen. En dus werd er lang en uitgebreid geteut tijdens de koffie. Na de rust was het even opletten, want de signalen waren dubieus. Maar we kwamen op de goede route terecht.




We staken de Drentsche Hoofdvaart over en na een klein stukje Geeuwenbrug verlieten we de bewoonde wereld. We slingerden door het Leggelderveld en van diverse kanten staken wandelaars dit gebied over. De routes van de 20 en 30 km liepen deels gelijk op, maar kruisten elkaar ook en gingen soms zelfs tegengesteld over hetzelfde pad. Het krioelde dus van de wandelaars.









Voor we het doorhadden waren we alweer bij de volgende rustpost en ook hier streken we neer voor een bakkie. Het was reuzedruk en de banken zakten weg in de drassige ondergrond dus het was een beetje uitkijken, maar iedereen kwam zonder kleerscheuren weer op de weg. Ook vandaag namen we een sokkenfoto.


En weer genoten we van de prachtige omgeving. En na het oversteken van het Leggelderveld ging het weer naar Geeuwenbrug. We staken de Hoofdvaart weer over en zagen paarden staan met prachtig ingevlochten manen. Fotomomentje!!! Die arme dieren wisten niet wat hen overkwam.











Het duurt maar even of we zijn bij de derde rust, waar we gaan voor de soep. Op de één of andere manier is de groep wat uit elkaar gevallen en als ik vooraan sta in de rij, komt het tweede deel binnen om soep te halen. Ik bestel snel soep bij, maar dat wordt me niet in dank afgenomen. Er is een meneer die heel boos wordt en mij bijna door de tafel heen, zodat ik niet veilig met de soep kan vertrekken. Maar ik wordt geholpen door mijn wandelmaatjes, die verderop staan, en even later zitten we allemaal aan de soep.

Na de rust stappen we nog even stevig door en voor we het doorhebben zijn we weer in Diever. Ruim voor we bij de finish zijn horen we de muziek en bij binnenkomst krijgen we een roos. We melden af en strijken neer op het terras, waar het gezelschap nog verder wordt aangevuld. We zitten nog na en uiteindelijk gaan Mams en ik voor een laatste vierdaagse-ijsje op pad.

De eerste vierdaagse van dit jaar is een feit. We hebben honderd km gewandeld in heerlijk gezelschap. Het zal voor mij niet mogelijk zijn om hier elk jaar 4 dagen te wandelen, maar ik kom hier zeker terug.










zaterdag 30 mei 2015

Drents-Friese Woudvierdaagse Diever, dag 3

Vandaag had onze Sjeik het helemaal goed voor elkaar, hij ging met 6 vrouwen op pad. Omdat een deel van het gezelschap nog andere plannen had vandaag, hielden we het vandaag bij een afstand van 20 km. Vandaag werden we richting Dwingeloo gestuurd. Ook een prachtige omgeving.

Maar voor we daar waren was het tijd voor een sokkenfoto. Jammer genoeg niet zo kleurig als de vorige keer, maar zeker niet saai.


Hoewel de lucht af en toe flink betrok, bleef het droog en maakten we volop foto's. Ook nu wisselde de samenstelling regelmatig en op een bepaald moment was onze Sjeik de controle een beetje kwijt. Twee van dames hadden het op de heupen en verdwenen in de verte. Maar de Sjeik had er het volste vertrouwen in dat "zijn" dames bij de eerste rust op hem zouden wachten.













En het vertrouwen van onze Sjeik bleek gegrond, de dames hadden al een plekje voor ons gevonden. Nadat iedereen was voorzien van een bakkie en er een paar sanitaire stops waren gemaakt, zat de Sjeik met zijn harem aan tafel. Zijn harem was zelfs uitgebreid met nog een dame. Een dame van respectabele leeftijd met een hanger van een Vierdaagse medaille.


Ik vroeg haar voor hoeveel keer deze medaille stond, omdat ik de kleur niet kon thuis brengen. En die vraag lokte een fantastisch gesprek uit. Deze dame bleek uit Rotterdam te komen en is na WO2 als eerste vrouw in de lange-afstand-wandel-wereld terecht gekomen. De medaille staat overigens voor 40 keer deelname. In 2014 is mevrouw na 3 dagen, tijdens haar 46ste N4D gestopt. Op 83-jarige leeftijd was het maximum bereikt. En stiekem was het wel een opluchting. Nu loopt ze geen N4D meer, maar 4 x 20 km in Dwingeloo is prima te doen.

Het was overigens niet makkelijk om als vrouw in de wandelwereld mee te komen. Veel tochten waren simpelweg niet toegankelijk voor vrouwen. De verrichtingen zijn zelfs zo bijzonder, dat er een boek verschijnt over deze mevrouw. Ze had een kopietje van de voorpagina bij ons en die werd vol trots getoond. allemaal hebben wij ons emailadres achtergelaten om op de hoogte te blijven. En met toestemming laat ik de foto van de voorpagina zien. Het boek staat hier hoog op het verlanglijstje!!! Wat een fantastische ontmoeting met deze Rotterdamse, die volgens onze Sjeik (zelf ook van oorsprong Rotterdammer) net als iedere Rotterdammer 5 kwartier in een uur praat.



Door dit gesprek hadden we langer gezeten dan de bedoeling was, maar dat maakte niets uit. Dit soort ontmoetingen zijn de kers op de taart.

Ondertussen trok de lucht open en liepen we in het zonnetje verder, hoewel we in de verte wel donkere luchten zagen. Druk kletsend bereikten we de volgende rust, waar we besloten om toch maar te gaan zitten. Tijd voor soep. We zaten heerlijk op het terras, maar helaas begon het flink te druppen. Omdat het binnen erg druk was, doken we een "prieeltje" in dat even verderop stond om droog onze soep te kunnen eten. er gingen veel makke schapen in een hok en het werd een gezellige boel daar.

Na de soep en een foto van Sjeik P met zijn volledige harem, vervolgden we onze weg. Op weg naar Dwingeloo. Net voor Dwingeloo gingen de hemelsluizen open. De regen kwam met bakken uit de hemel. Er werd getobt met poncho's, regenjassen, petten, hoeden en onwillige tassen, maar uiteindelijk was iedereen naar behoren ingepakt.



 







Het bleef regenen, ook toen we bij de derde rust aankwamen. Een deel van het gezelschap besloot om nog een bakkie te doen, maar de Sjeik, Wandelmams en ik liepen door. Wij hadden 's avonds nog een afspraak. Met elkaar weliswaar, na al die wandelingen samen vonden we het tijd worden om ook onze wederhelften eens kennis met elkaar te laten maken.

Even later liep ik te "I'm singing in the rain" te zingen en dat leverde me een boze reactie van een andere wandelaar op. Die kon niet waarderen dat ik liep te zingen, want regen maakte haar chagrijnig. Ja, jammer dan. Er is wel meer voor nodig dan regen om mij chagrijnig te krijgen en dat geldt ook voor onze Sjeik en Wandelmams.




Even later was het weer droog en gingen de poncho's weer uit. We gingen via Dieverbrug weer trug!!!











Na een gezellige avond, zochten we toch nog redelijk op tijd ons bed op, morgen nog één dag aan de wandel.