Dag 2

Vanmorgen kostte het erg veel moeite om het Wandelmannetje wakker te krijgen. Nu is half 4 natuurlijk ook wel erg vroeg. Ook toen hij in beweging kwam, bleef hij erg duf. Dit heeft zelfs nog anderhalf uur geduurd tijdens het wandelen. Dat was voor ons wel erg rustig, want hij zei niks, maar ik heb toch liever een babbelend Mannetje om me heen!

Gelukkig kwam hij bij en na 9 km hielden we onze eerste rust. Ik liet een teen afplakken, want die begon te klieren en nadat ik ook wat gegeten en gedronken had, gingen we weer verder.

Na 15 km had het Wandelmannetje een dipje en hebben we weer even rust genomen. We zaten bij mensen voor het huis en werden daar rijkelijk voorzien van drinken en cake. Een prima stek dus. Na deze rust konden we er weer tegen en we konden in ons eigen tempo verder, dus dat ging lekker!

In Wijchen kwamen we bij een bekende rustplek, waar we een pannenkoek kregen. Daar was het Wandelmannetje wel aan toe, want langzaam aan werd het een dipdag voor hem. Het wilde gewoon niet lukken. Niet dat hij klaagde, maar het lopen ging moeizaam en het gezucht en gesteun bleef maar doorgaan.

Na deze rust zochten we onze "pleisterplaats" weer op en daar kreeg het Wandelmannetje een stukkie tape en ik ook.


In Beuningen vonden we weer 3 stoelen bij mensen voor het huis en ook hier werden we goed verzorgd. Wat te drinken, een donut en het Wandelmannetje mocht gebruik maken van het toilet.

De laatste loodjes waren vandaag ook echt het zwaarst, maar we hebben de Wedren gered. Net voor de finish kwamen we langs de supermarkt, dus daar deden we nog wat boodschap. Het Wandelmannetje ging op het trapje zitten en zag eruit alsof niemand hem daar nog vandaan zou krijgen.


Maar de 4Daagse is door helft. Nog 2 dagen bikkelen!