Vandaag was het de beurt aan Albert om een LekkerWandelenTocht uit te zetten en daarvoor moesten we naar Veendam. Toen Mams en ik in de auto stapten net voor acht uur, was de temperatuur nog aangenaam, toen we iets meer dan een uur later weer uitstapten, voelde het al warm aan. Bij Albert in de tuin deden we een bakkie en nadat een ieder die dat nodig had gebruik had gemaakt van de sanitaire voorzieningen gingen we op pad. Vandaag waren we met zijn zessen, Liana en Geert Jan hadden andere bezigheden.
Nog voor we goed en wel een paar passen gezet hadden, stonden we alweer stil, Albert weet veel over zijn woonomgeving en hij is daarbij ook nog eens een enthousiast verteller, dus onze eerste geschiedenisles van vandaag vond plaats op tien meter afstand van zijn huis. Het zou niet de laatste les zijn.
Al snel liepen we door de landerijen. Aan de horizon en de lucht was te zien dat het flink benauwd zou worden, het was heiig en de lucht leek grijzig. We volgden een klein stukje Frieslandpad en slingerden wat heen en weer, langs oude kanalen en over zandpaden, om uiteindelijk in Muntendam uit te komen.
Al snel verlieten we Muntendam ook weer, maar niet nadat Albert ons had verteld dat de naam Muntendam is afgeleid van de brug/dam die lag in de Munter Ee. Het eerste stukje Muntendam uit ging over een asfaltweg, maar al snel kwamen we op een fietspad terecht. Hier stond de berm vol met zomerbloeiers, wat een prachtig gezicht. Er werden dan ook volop foto's gemaakt. Het tempo was er dus even flink uit. Ergens halverwege het fietspad, moesten we een spoorlijn oversteken. Er werd druk gediscussieerd of dit stuk spoorlijn nu wel of niet in gebruik was. Het antwoord kregen we toen er een trein passeerde, gelukkig hadden we toen de overgang allang weer verlaten.
We liepen langs een gaswinning- en gasopslag locatie om vervolgens uit te komen op de Tussenklappen. Hier vertelde Albert dat de naam "Tussenklappen" te danken is aan het feit dat dit stuk kanaal tussen twee klappen (klapbruggen) lag. In de volksmond werd het tussen de klappen en dat werd uiteindelijk de officiële naam "Tussenklappen". Ergens halverwege de Tussenklappen gaf Albert ons de keuze, buitenom of door Muntendam. Het werd door Muntendam, konden we mooi huizen kijken. Vooral langs de Tussenklappen stonden fraaie exemplaren en ook hier ging de geschiedenisles door. Een brug met de naam Kloosterploats heet zo, omdat de boerderij ertegenover ooit door monniken werd gesticht. Deze monniken wilden zieltjes winnen voor de Rooms Katholieke kerk, of dat gelukt is daar in Groningen, is nog maar de vraag. We eindigden bij één van de klappen, een scheve of schuine klappe, zo genoemd omdat hij schuin over het water ligt.
Ondertussen was het flink warm geworden en waren we wel toe aan een rust. Albert had geregeld dat we terecht konden in de heemtuin, waar we een kopje soep zouden nuttigen en ons eigen meegebrachte brood. We kregen aspergesoep, goed gevuld met stukjes ham, gekookte eieren en stukjes asperges. We genoten van de soep en het plekje en verkwikt, opgelucht (ja, sanitaire stop) en uitgerust gingen we weer verder.
Via de heemtuin liepen we natuurpark Tussen de Venen in. Het eerste deel buiten de heemtuin stond vol met orchideetjes, dus ook hier keken we onze ogen uit, vooral toen Hilly Zonnedauw ontdekte. We kwamen allemaal kijken naar dit ene plantje om er bij het verder lopen achter te komen dat het volstond met Zonnedauw.
Omdat we voor geen meter opschoten en omdat het wel erg benauwd werd, besloten we om de route wat in te korten, 20 km zou het vandaag niet worden. En dat bleek een goed besluit want we stonden zo veelvuldig stil in het natuurgebied Tussen de Venen, zoveel moois te zien. Bloeiende bloemen, waterlelies, kikkertjes, bloeiende vlieren, het hield maar niet op.
En natuurlijk op zijn tijd even lekker gek doen.....
We verlieten Tussen de Venen om op een asfaltweg verder te lopen. Hier wachtte ons nog een verrassing toen we in het land twee herten zagen springen. Ze verdwenen dan even tussen de begroeiing om vervolgens weer een sprong te maken. Het lukte me om één hert vast te leggen.
Zie je hem???
Nou, daar dus!
Een klein stukje verder troffen we een man, die aan zijn fiets stond te prutsen. Hij sprak ons aan in het plat Grunnings en zei de legendarische woorden: "Nou ben al flink oud, maar wat mij nu gebeurde heb ik nog nooit meegemaakt. Er sprongen mij twee herten voor de fiets langs, eentje tikte zelfs mijn fiets aan, ik moet mijn stuur weer recht zetten." Hij had de herten dus van veel dichterbij gezien dan wij.
We liepen een bospaadje op, heerlijk die schaduw, en bereikten al slingerend het beginpunt weer. Het bleef vandaag bij 16 km. Na een drankje bij Albert in de tuin, waar Geert Jan ons nog even gezelschap kwam houden, ging een ieder weer huiswaarts. Ondanks de hitte en de ingekorte route was het een prachtige wandeldag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten