Om half 12 waren de mannen thuis. Ze hadden een fantastische avond gehad. Zoals het wandelmannetje zei: "Het was zeker de lange reis waard, mam!"
Ze waren mooi op tijd bij het stadion en bij het complex waar ze zich moesten melden. Een klein nadeel was dat de er daar alleen maar snickers en marsen en dergelijke te koop waren en ze hadden eigenlijk wel zin in iets warms. Gelukkig vult chocola goed....
Er werd gezellig gekletst en de andere jongens druppelden binnen. Een paar kende het wandelmannetje nog van het voetbalkamp. Een aantal waren compleet onbekend. Opeens zegt het wandelmannetje tegen manlief: "He pap, dat lijkt T. wel!" Manlief dacht dat het wandelmannetje last had van ilussies, want T. is een clubgenootje en de vader van T. geeft samen met manlief trainen aan de E's. Maar het was T. echt en zijn vader volgde hem op de voet. Na verbaasde blikken over en weer, bleek dat T. al afgelopen woensdag een uitnodiging had gehad.
De jongens vertrokken naar de kleedkamer en de vaders naar de tribune. Ze hadden een mooi plakje, vlak aan het veld. Wel in een vak van Excelsior, maar dat mocht de pret niet drukken. Het wachten was op de jongens. Eerst liepen ze een keer het veld over, om zich vervolgens aan te sluiten bij de profvoetballers. Helaas zaten de vaders aan de verkeerde kant van het veld, ze keken de jongens op de rug, maar ze hebben toch een filmpje en wat foto's kunnen maken.
Halverwege de eerste helft sloten de jongens zich bij hun vaders aan. De sfeer was goed en bij rust was het 0-0. In de tweede helft scoorde SC Heerenveen en ondanks het feit dat de jongens in een Excelsior vak zaten werd er volop gejuicht. Gelukkig konden de aanwezige Excelsior fans er wel om lachen. Uiteindelijk won SC Heerenveen met 2-0.
Het wandelmannetje is van plan om zijn hand nooooooooooit meer te wassen. Daarmee heeft hij tenslotte een echte profvoetballer vastgehouden!!
Tja, hoelang hij dat volhoudt....... In ieder geval heeft hij er weer een prachtige herinnering bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten