En toen was het zondag. De laatste dag van deze hectische herfstvakantie. Dat relaxen, uitslapen en niets moeten was iets minder dan ik vooraf had verwacht. Een supervakantie met ik weet niet hoeveel leuke dingen, maar weinig rust. En dan hadden we ook nog kaartjes liggen voor Slagharen. In het voorjaar al gekocht en nog niet gebruikt. En je raadt het al. Vandaag was de laatste dag dat ze geldig waren.
Dus uiteindelijk zijn we toch maar naar Slagharen gegaan. Manlief en ik hadden absoluut geen zin, wij waren meer toe aan een "ik-hang-in-mijn-trainingbroek-op-de-bank-dag"!! Achteraf zijn we toch wel blij dat we gegaan zijn. Onze kinderen zijn echte durfals. Ze gingen in de freefall, de wildwaterbaan, een kleine achtbaan, een achtbaan-die-over-de-kop-gaat en in zo'n boot. Je weet zo'n ding die als ie bijna boven is stil gaat staan. En terwijl manlief en ik angstvallig de beschermbeugel vasthielden, hingen onze schatjes met de handen in de lucht (of naar de grond) in de lucht. Na een laatste rondje wildwaterbaan gingen we weer naar huis.
Pffffffffff, gelukkig gaan we morgen weer gewoon aan het werk en naar school. Hebben we rust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten