Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

dinsdag 20 februari 2024

Hoogtewandeling Valkenburg aan de Geul

In de goodiebag van de 4Daagse zat een bon voor een goedkope overnachting bij een Fletcherhotel. Deze bon heb ik verzilverd bij een Fletcherhotel in Valkenburg, zodat ik met de Wandelkerel een doordeweeks weekendje weg kon.

Het werd Valkenburg omdat de Wandelkerel graag nog een keer de grotten wilde bezoeken. Toen hij vijf jaar oud was, is hij daar een keer geweest en later met school ook nog, maar van die keer dat hij vijf jaar was herinnert hij zich niks meer en de keer met school was heel leuk, maar daar was de intentie niet zozeer gericht op opletten en informatie opdoen.

We besloten om redelijk vroeg te vertrekken, zodat we rond het middaguur de koffers bij het hotel konden stallen om daarna een wandeling te gaan maken. 's Avonds konden we dan eventueel nog naar het casino. Na een nachtje slapen zouden we dan grotten gaan bezoeken. En zo stapten we vanmorgen net na 9 uur in de auto.

Na een rit met weinig bijzonderheden, kwamen we geheel volgens planning rond 12 uur aan bij het hotel. We stalden onze koffers en daarna liepen we naar het plaatselijke kantoor van Visit Zuid-Limburg om ter plekke te informeren wat een mooie wandeling zou zijn. Natuurlijk had ik al research gedaan. We hebben het gehad over de Camini's, de lussen van de Krijtwandeling en de Hoogtewandeling. De Camini's vielen af, omdat ze niet vanuit Valkenburg begonnen, dus bleven de Krijtwandeling en de Hoogtewandeling over. Volgens de dame van Visit Zuid-Limburg was de Hoogtewandeling de mooiste, dus dat werd onze wandeling vandaag. De wandeling begon bij het station en met behulp van de aanwijzingen hadden we het station snel gevonden.


Vanaf het station liepen we zo ongeveer weer terug naar het hotel. We pakten vervolgens nog een klein stukje Valkenburg mee, niet het mooiste deel, voor we in het buitengebied kwamen. Er volgde een heel mooi stuk met veel klimmen, heel veel klimmen, het was gelijk duidelijk dat we in Zuid-Limburg waren.








Eenmaal boven verlieten we het bospad en liepen we een stukje langs de weg tot we over een vakantiepark werden gestuurd. Op dit vakantiepark hadden alle wegen de naam van een wielerheld, zullen ze iets met fietsen hebben daar in Valkenburg?



Na het vakantiepark kwamen we op een modderig deel van de route, we glibberden over de paadjes. Het was soms even zoeken naar de goede route, de route is niet gepijld, we volgden de digitale route op de telefoon, maar uiteindelijk kwamen we er elke keer weer redelijk snel uit. In geval van nood hadden we ook het boekje, maar we houden er niet van om de hele tijd met het boekje in de hand te lopen en de telefoon stop je nu eenmaal sneller weer in je broekzak dan een boekje.


Via de modderpaadjes kwamen we uit op een grote parkeerplaats aan de rand van Valkenburg. We zagen direct dat deze parkeerplaats perfect was voor onze bezoeken aan de grotten morgen. We staken de parkeerplaats en de aanliggende weg over en kwamen weer op een avontuurlijk, stijgend pad.


Dit pad kwam uit in de buurt van de Wilhelminatoren. We namen hier nog even de avontuurlijke route naar de toren toe. De route stuurde ons net voor de toren een pad in, maar wij besloten om toch maar even dichterbij te kijken. Het was een drukte van belang daar, maar zodra wij de route weer oppakten, werd het direct weer rustig.





Vanaf de Wilhelminatoren ging het naar beneden om het Sprookjesbos heen, we liepen een klein stukje door een straat en toen moesten we een smal paadje in, dat we dus bijna misten. Dit paadje liet ons weer flink klimmen door een stuk bos. We hoorden spechten kloppen, maar het lukte ons niet om ze te spotten. Uiteindelijk liepen we langs de rand van het bos en hadden we een weids uitzicht over het Limburgse landschap.




Via een weiland en een zandpad daalden we weer af. We liepen langs een kapelletje en na het oversteken van de doorgaande weg kwamen we bij kasteel Schaloen. We keken even rond voor we doorliepen en zagen toen dat de buren ook in kasteel wonen, namelijk kasteel Genhoes. Leuke buurt dus....








Na de kastelen kwamen we in het mergelgebied. Wat een mooie omgeving en wat klimmen en dalen weer. We maakten een fantastisch mooie lus voor we weer in Valkenburg kwamen. De dame van Visit Zuid-Limburg had al gezegd dat dit een prachtig stuk was en daar heeft ze geen woord aan gelogen.....
















Eenmaal in het hotel haalden we de koffers op en kregen we de sleutel van onze kamer. We genoten van een hete douche en toen moesten we beslissen over wat we de avond zouden doen. We waren het er snel over eens dat het een avondje bed hangen zou worden. 

Voor we gingen hangen, deden we nog wat boodschappen, hapje en drankje voor tijdens het bed hangen en we scoorden nog ergens een warme hap. De avond verliep uiterst rustig en uiterst aangenaam.



Op naar morgen, op naar de grotten!!!!

Geen opmerkingen: