Dochterlief moest 's ochtends werken, dus zij vertrok mooi op tijd op de fiets richting werk. Ik was mooi op tijd wakker en bedacht dat dit een mooie dag was om in de tuin aan de gang te gaan. Onkruid verwijderen, gras maaien, kanten afsteken, vegen en een stuk haag knippen. Ik had geluk dat de Wandelkerel ook vroeg wakker was, half tien op een vrije dag, en dat hij mij kwam helpen. Manlief deed ondertussen waar hij het beste in is.
We bikkelden even flink door en toen Dochterlief om kwart voor één de oprit op kwam fietsen, stonden we net te overleggen of we met de trimmer nog even de graskanten zouden verwijderen.
Aangezien Dochterlief oranjetompoucen had meegenomen, was de keus snel gemaakt. De graskanten kunnen wachten, wij gaan aan de tompouce. Dochterlief vertelde dat het maar goed was dat we hadden besteld, want alle oranjegebak was schoon op, bij alle bakkers en supermarkten. Gelukkig maar, een oranjetompouce hoort toch Koningsdag.
Na het eten van de tompouce viel mijn oog op de voeten van de Wandelkerel, die hadden een badje nodig.
Later die middag maakten Manlief en ik nog een ommetje op de fiets, het was heerlijk weer. Het viel ons op dat er weinig mensen op pad waren, geen wandelaars en slechts een paar fietsers die onze wegen kruisten.
En Dochterlief zorgde voor de oranje noot vandaag!
Al met al was het dan toch een dag van buiten zijn, met elkaar zijn en oranje, alleen deze keer op kleine schaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten