Weekendje weg

Samen met Dochterlief ging ik een weekendje weg. Onze keuze viel op Parc Sandur in Emmen. Niet te ver van huis, dus beperkte reistijd, maar wel even weg van huis. Dochterlief was rond half drie thuis, waarna ze nog even moest pakken. Nadat Manlief terug was van de fysiotherapeut, vertrokken we.

Binnen het uur stonden we in ons huisje, waar we ieder een eigen slaapkamer betrokken. Het uitpakken was zo gebeurd en even later zaten we heerlijk op de bank met een drankje en een hapje. Het avondeten had ik al grotendeels voorbereid, dus vooral geen drukte deze avond.

Toen we het eten op tafel wilden zetten, zagen we aan de overkant van de weg de konijntjes huppelen, wat een uitzicht. Na het eten kletsten we nog even, maar Dochterlief maakte het niet te laat, ze ging lekker op tijd naar bed.

Ik besteedde de avond aan mijn bu-jo en genoot ondertussen van de rust. Alle apparatuur stond uit, dus geen andere geluiden dan de geluiden die ik maakte, heerlijk.

De volgende ochtend was ik, zoals altijd, vrij vroeg wakker, maar dat vond ik helemaal niet erg. Boeken genoeg om te lezen, dus ik vermaakte me prima. Toen Dochterlief beneden kwam, ging ik broodjes halen en even later zaten we buiten in het zonnetje te ontbijten. Heerlijk!!!

Na het eten ging Dochterlief nog even aan de studie, terwijl ik weer in mijn boek dook. Toen Dochterlief klaar was met leren, stapten we op de fiets naar het centrum van Emmen. Daar brachten we vele uurtjes door. Kletsen, kleding shoppen, mensen kijken, kookwinkels bezoeken, broodje eten en veel tijd doorbrengen in een boekwinkel. En toen was het ineens vijf uur, winkels dicht. Na een ijsje stapten we weer op de fiets richting Parc Sandur. Op de terugweg werden we nog getrakteerd op een prachtige zonsondergang. Genieten.
Deze avond gingen we allebei op tijd naar bed.

Zondagmorgen konden we helaas niet buiten eten, maar ook binnen lieten we ons het ontbijt goed smaken. Na het ontbijt doken we eerst weer een poosje in de boeken. Dochterlief in een Engelstalig boek voor school, ik in een Renate Dorrestein. De middag gebruikten we voor freubelen. Tekenen, quilten, letteren, gewoon bezig zijn. De tafel leek wel een slagveld.

Om zeven uur hadden we gereserveerd in het restaurant en voor die tijd zorgden we ervoor dat alles was opgeruimd. we genoten van het eten. Na het eten pakten we de auto in en reden we naar huis. Eigenlijk was het weekend veel te kort. Zeker voor herhaling vatbaar!!!