Gelukkig heb ik vandaag weer een heleboel positieve energie opgedaan. Wat kan een mens toch gelukkig worden van iets doen voor een ander. En dat deed ik vandaag. Samen met Wandelmams en Dochterlief was ik, in het kader van NLDoet, vandaag actief voor de Droomdekenstichting.
Het festijn begon om 10.00 uur, maar om Aly (de drijvende kracht achter deze dag) te ondersteunen, hadden we beloofd om een half uurtje eerder te komen. Nadat we onze spullen hadden uitgeladen en geïnstalleerd, was het tijd om Aly te helpen. Nog wat tafels op hun plek, stoelen aanschuiven, maar vooral bepalen wat de mensen vandaag konden doen. Er zouden namelijk veel "nieuwe" mensen komen, mensen die nog niet eerder actief waren geweest voor de Droomdekenstichting en/of die nog niet eerder hadden gequilt.
Aly had een aantal projecten, die in een dag te doen waren, voorbereid en het werd mijn taak om degenen die dat wilden te voorzien van een doosje met een project en ze op te weg te helpen. Natuurlijk hoefde ik dat niet alleen te doen, want er was een leuke mix van ervaren en minder ervaren mensen.
Aly had een aantal doosjes voorzien van een zogenaamde lasagnequilt en gelukkig voor mij had Dochterlief ook een lasagnequilt meegenomen, zij kon dus mooi als voorbeeld dienen. Mams zou haar, waar nodig, helpen, terwijl ze zelf met de hand een afwerkbies langs een quilt zou zetten. Voor haar nog geen gesjouw en gedoe met naaimachines. Voor mijzelf had ik ook een lasagnequilt meegenomen, dat is een project dat je ook makkelijk even weg kunt leggen. op die manier kon ik snel anderen helpen.
Net voor tienen kwam de eerste dame binnen en voor we het wisten waren alle plekken bezet. Ik hielp een aantal dames op weg met een project, wees ze de weg naar de koffie en de thee, met gebak van de sponsor en om een uur of elf was iedereen bezig. Tijd voor mij om ook achter de naaimachine te kruipen.
Dochterlief was vandaag zeer fanatiek en net voor twaalf uur had ze alle stroken van haar lasagnequilt aan elkaar gezet. Tja, en dan moet je ervoor zorgen dat je de strook goed aan elkaar zet. Gelukkig beschikt de locatie over een hele lange gang, zodat Dochterlief en ik de ruimte hadden om uit rollen, goed te leggen en begin en eind op elkaar te passen.
Even later waren ook andere dames zover, zodat er in de gang een drukte van belang ontstond met ellenlange stroken stof.
En toen was het lunchtijd. We kregen een heerlijke mosterdsoep, die we aanvulden met onze eigen lunch en liters koffie of thee. Tijdens de lunch kregen we bezoek van een dame en een heer die dozen vol stof kwamen brengen. Zo spannend zulke cadeautjes.....
De lunch was maar van korte duur, iedereen wilde door, verder met die mooie deken in wording. En terwijl Mams en ik ons storten op het uitzoeken van de dozen vol stof, stortte Dochterlief zich vol overgave op haar eigen project. Nadat ze twee keer de ontstane strook aan elkaar had genaaid, gingen we rekenen. Dat was precies op het goede moment. We kwamen tot de conclusie dat er een stuk ter grootte van de breedte vanaf moest en dan kon ze weer verder met de stroken aan elkaar zetten.
Ondertussen zochten we dozen met stof uit. Voor de stoffen die niet geschikt waren voor Droomdekens werd onmiddellijk een andere bestemming gezocht, zodat er niets verloren zou gaan. En dat lukte ontzettend goed.
De middag vloog voorbij en net voor het tijd was voor de show-and-tell was Dochterlief klaar met haar lasagnequilt, of nou ja, eigenlijk de top, het was nog geen complete quilt.
En ze was niet de enige.....
Tijdens de show-and-tell kwamen de prachtigste dekens voorbij, zowel gehaakte als gequilte exemplaren. Deze dekens zijn niet het resultaat van deze dag, deze waren al eerder gemaakt. Kijk mee en geniet...…
Aan het einde van de dag was de voorraad weer aangevuld met 22 dekens.
En hoe dat nou zit met die energie? Dat is niet zo moeilijk. Van bezig zijn voor een ander krijg je zoveel energie, dat ik ondanks mijn halfbakken gestel, met meer energie vertrok dan dat ik was aangekomen. En uit de reacties van de "nieuwe" mensen bleek hetzelfde, velen hebben zich aangemeld om later dit jaar weer een dagje te komen handwerken voor de Droomdekenstichting.
Ik kan voorlopig weer vooruit met de energie die deze dag mij heeft gegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten