Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 9 december 2017

2e tocht Winterkwartet TIGO, Ruinen

Het was voor mij alweer vier weken geleden dat ik aan de wandel ging, dus ik was blij dat ik vandaag weer een keer kon buiten spelen. Samen met Wandelmams vertrok ik naar Ruinen om de tweede tocht van het Winterkwartet van TIGO te lopen.

We waren mooi op tijd in hotel Brinkzicht en dus hadden we alle tijd om in te schrijven. Het was best druk daar, dus na het inschrijven gingen we alvast naar buiten. Daar stonden al meer wandelaars te wachten, maar het was nog geen 9 uur, dus nog geen tijd om te starten. Op het moment dat de routebeschrijvingen worden uitgedeeld, ontstaat er algehele gekte. De meeste wandelaars springen erop af en staan te drammen en te duwen om zo snel mogelijk een routebeschrijving te bemachtigen. Wandelmams en ik staan het van een afstandje te bekijken. Man, man, stel je toch voor dat je twee minuten later start....



Toen Mams en ik een routebeschrijving in ontvangst hadden genomen, gingen we op pad. Een blik op de beschrijving leerde ons dat we eerst een ronde van 10 km zouden lopen om dan terug te keren bij de startlocatie voor de eerste rust. We liepen door het dorp, waar het een drukte van belang was, omdat er druk werd gebouwd aan de marktkramen voor de Kerstmarkt 's middags.

We verlieten vrij snel het dorp en na een stukje asfalt wachtte het bos. Hier ontstond enige verwarring over het te volgen pas, maar de routebeschrijving gaf hier duidelijkheid en zo bleven we op de route van de 25 km. Later hoorden we dat hier toch mensen verkeerd waren gelopen en op de route van de 35 km terecht waren gekomen terwijl dat niet de bedoeling was.

In het bos kwamen we op heerlijke blubberpaden terecht, waar je niet anders kon dan file-lopen. Eenmaal het bos weer uit, duurde het niet lang voor we weer terug waren in Ruinen. Tijd voor een bakkie en een broodje.












Na een welverdiende rust gingen we weer op pad. De routebouwers waren al goed bezig geweest, want op de boom waar eerst een splitsing werd aangegeven, hing nu een andere pijl.


Er waren nog veel wandelaars in onze buurt (en zelfs nog bij de rust toen wij vertrokken) en druk kletsend liepen Mams en ik verder. Het weer hield zich goed, we hadden één hagelbuitje van ongeveer 40 seconden gehad en hoewel de lucht flink betrok, bleef het droog. Wel wakkerde de wind wat aan en dat bracht wel wat kou met zich mee, maar zolang we bleven lopen, kregen we het niet koud. Wel besloot Mams om haar muts weer op te zetten, die had ze bij de rust afgedaan, maar die mocht weer op.





Na een kilometer of 5 op deze ronde begonnen wij ons af te vragen of de routebeschrijving wel klopte. De tweede rust, bij theehuis Anserdennen, zou op 17 km zitten en wij hadden het idee dat we daar nog lang niet waren. ook kwamen we nummer 24 tegen en die stond juist niet op onze routebeschrijving en we zagen nog maar weinig wandelaars om ons heen, terwijl er bij de rust nog veel wandelaars zaten. Maar we konden natuurlijk niets anders doen dan doorlopen, dus dat deden we. Op een bepaald moment kwamen we een straatnaambordje tegen dat we herkenden van de routebeschrijving. Alleen hadden we op onze GPS al 3 km meer gelopen dan we volgens de routebeschrijving hadden moeten doen. Een nadere bestudering van de routebeschrijving leerde ons dat we al in het begin verkeerd waren gelopen en op de 35 km route terecht waren gekomen. we moesten nu nog 2 km lopen tot het theehuis. Onze grootste troost was dat we nu zeker de appeltaart verdiend hadden.





Bij de appeltaart hoorden we dat we niet de enige waren die verkeerd waren gelopen. We hoorden dat de officiële route nog zeker 8 km zou zijn, terwijl we al op ruim 21 km zaten, dus we besloten om de kortste route terug te nemen. Vandaag was onze tax toch echt die 25 km. Nou ja, daar gingen w eiets overheen, maar dat was te overzien.






We melden ons af en liepen nog een rondje over de kerstmarkt. Voor ons was het hoogtepunt van de Kerstmarkt de levende have en de visboer. Na een bakje kibbeling vertrokken we dan ook weer naar huis.









Geen opmerkingen: