Vandaag was de beurt aan Wandelmams om een route uit te zetten in het kader van de LekkerWandelenTochten. Voor mij betekende dat dat ik slechts een paar minuten hoefde te lopen om op het startpunt te komen. Natuurlijk begonnen we ook daar weer met een bakkie. En deze keer was er een verrassing bij de koffie. Hilly had schilderijtjes gemaakt van ons. En het zijn echt schilderijTJES, want ze zijn slechts tien bij tien centimeter. Iedereen was superblij met zijn exemplaar.
Nadat we de schilderijtjes veilig hadden opgeborgen gingen we aan de wandel. Gelukkig was het droog, hoewel we niet verwachtten dat we het de hele dag droog zouden houden. We verlieten Nijeveen om richting Meppel te lopen. Helaas werden we aan de rand van Meppel ingehaald door de regen, van die vieze, fijne miezer, zodat we toch allemaal maar de regenkleding tevoorschijn haalden. Nadat we allemaal ingepakt waren konden we weer verder.
Via een stukje industrieterrein bereikten we uiteindelijk het Staphorsterveld, daar kreeg de wind nog meer vrij spel en klapperden en wapperden de poncho's lekker om ons heen. Het regende niet, maar het was ook niet droog en zonder poncho werd je door de nattigheid snel koud. We bleven dus lekker wapperen en klapperen.
Omdat er in het Staphorsterveld weinig rustgelegenheid is, zorgde Paps voor een rustplek. We kropen (iets te) dicht bij elkaar om in de beschutting van de auto een bakkie te doen en iets te eten. Al met al werd het een gezellige boel, daar achter de auto. Wat zeker meespeelde was dat het op dat moment ook droog was.
Nadat we allemaal de inwendige mens voldoende verzorgd hadden, ging het weer verder. Ondanks het landelijke gebied en de harde wind was er voldoende te zien. Na de rust slingerden we nog zo'n vijf kilometer door het Staphorsterveld tot we Meppel weer bereikten. In Meppel genoten we in eerste instantie van de mooie huizen die daar staan, tot we in het deel kwamen, waar er wat verteld kon worden over de geschiedenis.
Bijvoorbeeld bij de oude grenspaal tussen de Overijssel en Drenthe. De grens ligt tegenwoordig ergens anders, maar dit is wel een historisch punt, want op 13 april 1945 kwamen de Canadezen hier de stad binnen en werd Meppel (zonder bloedvergieten) bevrijd.
Daarna liepen we door het Wilhelminapark, waar we het Rosarium en het herdenkingsmonument bezochten, naar de binnenstad.
In de binnenstad was meer dan genoeg te zien en te vertellen.
Het hoogtepunt was toch wel dat de Jodensteeg open was. Zoals gewoonlijk liep ik er bijna voorbij......
We sloten de ronde door de stad af met een ijsje.
Na het ijsje gingen we weer richting Nijeveen. We namen nog een klein ommetje langs het stadhuis en de beelden die daar staan, om vervolgens langzaam maar zeker de stad te verlaten. Onderweg werden we nog getrakteerd op orgelmuziek van draaiorgel De Parel, deze bleek te zijn ingehuurd voor een verjaardag.
Het laatste stuk naar Nijveen was weer recht toe, recht aan. En na 22 km bereikten we het huis van Mams weer, waar we nog een drankje deden voor ieder weer huiswaarts ging.
En ondanks het water dat bij tijd en wijle viel was het weer een fantastische wandeldag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten