Ik zag dat het mais aardig is bijgetrokken door de natte periode die achter ons ligt. Ik genoot van de doorkijkjes tussen het mais door, ik genoot van de rust die er heerst tussen acht en tien 's ochtends en ik genoot vooral van het even alleen zijn.
Zo, dit is een net-wakker-hoofd zeg......
Na een eerste ommetje liep ik het dorp weer in, om even later ook het dorp weer te verlaten om aan de andere kant van het dorp over de buitenwegen verder te gaan.
Het enige minpuntje van de wandeling was dat een deel van de Mandensteeg zo overwoekerd was, dat het pad amper te zien was en dat het gras tot heuphoogte stond. Even later bleek dat daar aan gewerkt wordt, want een deel is al gemaaid, daar liep ik dus ook een stuk makkelijker.
Een krappe twee uur later was ik weer thuis, heerlijk gewandeld, ondanks de meer dan bekende route. Na een snelle douche is het nu tijd om in de auto te stappen, op naar Amsterdam......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten