Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 11 juli 2020

LekkerWandelenTocht 8, Drachten

Vandaag was het de beurt aan Ate om een tocht uit te zetten en dus togen we naar Drachten. Onderweg pikten Mams en ik Tine op en zo kwamen we met zijn drieën aan. Tijd voor een bakkie.

Nadat iedereen een bakkie met een plak cake had verorberd was het tijd om een stukkie te gaan lopen. We waren nog maar net op weg of ik voelde een steentje door mijn schoen schuiven. Heel irritant. Toen ik dan ook een hekje zag, greep ik de kans om de steen te verwijderen. Ook Hilly had wat problemen met haar schoen, iets met veters te strak of te los, en zo stond de hele karavaan stil, omdat wij iets aan ons schoeisel moesten doen.





Na dit oponthoud konden we weer verder, maar lang duurde dat niet. Een paar honderd meter verder zagen we aan de overkant iets interessants.






Liana bleef iets langer hangen en nam een alternatieve route, waardoor ze een mooi overzicht kreeg van het zooitje ongeregeld.


En zo waren we nog maar amper op weg en hadden we alweer behoorlijk stilgestaan. Tijd voor het echte werk dus nu. Gewandeld moest er worden! En dat deden we nu ook. Ate stuurde ons langs prachtige plekjes. We zagen van alles, schaapjes, mooie luchten, brandnetels, bruggetjes en recreatiestrandjes. En elke keer onderdelen van de monumentenroute zuidwest Smallingerland. Dan liep ik een stukje op met de één, dan weer met de ander, het was gewoon ouderwets gezellig. De route bracht ons uiteindelijk in Boornbergum, waar we neerstreken op een terras voor koffie/thee met oranjekoek.





























Na deze traktatie ging het weer verder. Op weg naar Beetsterzwaag. Onderweg vroegen we ons nog af hoe een bepaald kledingstuk toch in de boom terecht was gekomen.


Ook de alpaca's die we verderop passeerden, kregen de volle aandacht. Nu vonden ze ons ook wel interessant, want ze kwamen enthousiast aanhollen.





We liepen weer verder en net toen we het bos inliepen begon het te regenen. We hadden eerder op de dag al wel een paar druppels gehad, maar dit begon serieus op regen te lijken. Sterker nog, het stopte met zachtjes regenen, we kregen een flinke bui op ons dak. Omdat het onder de bomen redelijk droog bleef, maakten we van dit moment gebruik om een eitje en/of een boterham of een sinaasappel te eten. Tegen de tijd dat iedereen was uitgegeten, was het ook weer droog. En door.......

Ate moest nog een keer zijn briefje raadplegen, maar we kwamen uiteindelijk op de plek van bestemming. Het was vandaag duidelijk weer zo'n dag dat er geoefend werd op rusten. We streken neer op het terras van Baboeshka in Beetsterzwaag voor een drankje.










Na deze rust betraden we de voormalige voortuin van Lyndenstein. Deze voortuin is nog steeds een prachtig park en het was dan ook een genot om hier te lopen. Zwervend van park naar park verlieten we uiteindelijk Beetsterzwaag.









Daarbij kwamen langs van Teyens Fundatie om vervolgens het bos in te gaan. Na het nodige geslinger door het bos, een stukje weg en weer bos, doken we onder de A7 door, weer richting Drachten.














En zo kwamen we weer uit bij ons beginpunt, waar we in de tuin nog wat dronken voor ieder weer huiswaarts ging.



Geen opmerkingen: