Vorig jaar op 24 december plaatste ik hier een blog over van alles en nog wat, maar vooral over gemis. En dat dat gemis niet in grote dingen zit of in de aan- of afwezigheid van iemand, maar juist in de kleine dingen. En omdat we vanavond kerstavond met zijn vieren doorbrachten, verheugde ik mij daar enorm op.
Natuurlijk stond ik er weer op dat er "All you need is love" werd gekeken. En dan blijkt dat zo'n programma veel vertelt over mijzelf en mijn dierbaren. Vorig jaar schreef ik dat ik manlief miste tijdens dit programma, nou ja, vooral zijn commentaar en zijn "gave" om alle romantiek vakkundig de das om te helpen.
En hoewel iedereen zegt dat zijn ziekte manlief niet heeft veranderd, wat ook grotendeels klopt, bleek vanavond dat er toch wel wat subtiele veranderingen zijn in het gedrag van manlief. De meest opvallende is voor mij toch wel dat hij zijn liefde en waardering voor mij veel vaker uitspreekt. Waar hij voor zijn ziekte zei dat ik toch wel wist of zou moeten weten dat hij van me houdt, zegt hij dat nu regelmatig tegen mij. En het is niet zo dat hij nu ineens allerlei romantische escapades uithaalt, maar alleen de woorden betekenen enorm veel voor mij.
En tijdens een programma als "All you need is love" blijkt deze verandering ook. Waar hij in het verleden allerlei cynische en sarcastische opmerkingen maakte over verliefde en liefhebbende mensen, genoot hij dit jaar van de herenigingen van al die liefhebbende mensen. MAAR..........
En helaas moet ik nu een maar plaatsen, want manlief heeft een waardig opvolger gevonden in het kritisch observeren van mijn emoties en natte ogen. En die opvolger is het Wandelmannetje. Het "rotjong"......
"Mam, huil je." "Mam kijk eens hier!" Mam, wil je je glas even aangeven, dan schenk ik nog wat te drinken voor je in. O, je hebt vochtige ogen!" "Mam, vind jij dit ook zo romantisch?" "Zielig toch, mam, dat ze allemaal zo ver van elkaar wonen." "Zou jij ook zo huilen als wij na 4 jaar weer voor je neus zouden staan, mam?" En zo ging het maar door.
Natuurlijk werd elke opmerking gevolgd door een blik naar zijn vader. En stiekem vond zijn vader het prachtig wat hij deed. Maar toen ik het Wandelmannetje na afloop van het programma instopte, vertelde ook hij me dat hij van me houdt. En daar draait het toch om.
ALL WE NEED IS LOVE!!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten