Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zondag 3 september 2023

Het leven vieren

Ter ere van ons 25-jarig huwelijk gingen we met zijn vieren een weekendje naar Rotterdam, je moet het leven tenslotte vieren als de kans zich voordoet. Vlak voor vertrek kwamen we erachter dat dit weekend ook de Wereldhavendagen waren, er was dus genoeg vertier in de stad.

Op de heenweg op vrijdag moesten we omrijden, omdat de Erasmusbrug was bezet. Dat betekende dat we in plaats van zo'n twee uur, ruim drie uur onderweg waren. Dat was voor Manlief best een aanslag, dus toen we eenmaal geïnstalleerd waren op de hotelkamer, ging hij even languit op bed. De Wandelkerel besloot om hem gezelschap te houden en Dochterlief en ik gingen even een rondje lopen en daarbij op zoek naar een supermarkt. Taken weer goed verdeeld.

We zaten vlakbij de Witte de Withstraat en daar gingen we op zoek naar een plek om te eten. Nu hebben bijna alle eetgelegenheden daar trappetjes, maar het lukt ons om met Manlief aan een tafeltje te komen, waarvoor we slechts twee treden naar beneden moesten. Dat daarvoor een kleine verbouwing nodig was, nam iedereen voor lief. We hebben heerlijk gegeten en daarna gingen we terug naar het hotel, nog even wat drinken samen en toen lekker naar bed.






De volgende morgen hing er mist boven de stad, zodat we de bovenste verdiepingen van de torenflats niet konden zien. Toen iedereen wakker was, gingen we naar de ontbijtzaal waar een enorm overvloedig ontbijtbuffet op ons stond te wachten. Maar onze eerste prioriteit was koffie en thee.....


Na het ontbijt gingen Dochterlief en ik een rondje shoppen en later zouden de mannen bij ons aansluiten om een stadswandeling te doen. Het rondje shoppen was alleen voor Dochterlief succesvol, zij scoorde een topje in de uitverkoop, dat bij de kassa nog goedkoper bleek te zijn. Helemaal blij dus.

We troffen de mannen bij het Centraal Station en daar begonnen we aan onze stadswandeling. Vanaf het station liepen we naar de Hofpleinvijver en vervolgens ging het een stuk over de Coolsingel. Via, via kwamen we bij de Laurenskerk, die jammer genoeg gesloten was.









We ontweken alle trappen en bereikten vervolgens de Markthal. Hier was het gekkenhuis, maar wij zijn ook gek, dus laveerden we rustig overal tussendoor met de rolstoel. Vervolgens ging het naar de Kubuswoningen. Hier werden we erop gewezen dat er ook een hellingbaan was, dus we konden samen met Manlief omhoog. We troffen een bewoner, die een verwoede poging doet om  de boel daar een beetje te vergroenen, al gaf hij zelf al aan dat dat daar vrij lastig is door gebrek aan zon en regen. Toch gaven al die planten daar wel wat fleur en kleur.







Omdat we de Kubuswoningen via de hellingbaan verlieten, waren we even de weg kwijt, maar met behulp van Organic Maps (waar ook de route opstond) vonden we de weg weer terug. De officiële stadswandeling ging verder met de watertaxi, maar door de Wereldhavendagen en de drukte, besloten we om dat niet te doen. We liepen nog een stukje langs het water, waar we moesten uitwijken voor een stoomtrein, en toen was het tijd om terug te gaan naar het hotel.




Hier werd duidelijk dat de mist was opgetrokken, de torenflats waren weer volledig te zien.


Later op de dag gingen we even kijken bij het depot van museum Boijmans Van Beuningen. Niet om naar binnen te gaan, maar puur voor het gebouw zelf. Daarna gingen de Wandelkerel en ik door naar de Euromast. Voor Manlief zou dit teveel zijn, en hij kon sowieso niet helemaal mee naar boven, en Dochterlief besloot haar vader gezelschap te houden, zodat ze een potje yahtzee konden doen.





De Wandelkerel en ik liepen op ons gemak, door het Park, naar de Euromast. We waren er wat te vroeg, maar omdat het rustig was, konden we onze gang gaan. We genoten eerst op ons gemak van de verschillende platforms, voor we helemaal de hoogte in zouden gaan.











Naar de top gaan is een belevenis an sich......


En verder is het ook leuk om helemaal omhoog te gaan, we vonden het zelfs eigenlijk iets te kort, het had wel langer mogen duren.....










 
Na een bezoek aan de supermarkt gingen de Wandelkerel en ik weer terug naar het hotel, waar we een "picknick" hielden voor ons avondeten.


De avond brachten we door op de hotelkamer. We kletsen heerlijk bij, terwijl we steeds meer lampjes aan zagen gaan in de donker wordende stad. Later konden we ook de vuurwerkshow bij de Erasmusbrug deels volgen.











Zondagmorgen genoten we nog een keer van het ontbijtbuffet, we lieten de koffers achter in het hotel en vervolgens liepen we naar Spido voor een rondvaart door de haven. Ook tijdens de rondvaart was het duidelijk dat de Wereldhavendagen waren, want de helikopters vlogen af en aan.






Eenmaal aan boord genoten we weer van andere dingen.....









Weer bijna terug, kwam er nog een keer een helikoptershow voorbij.


Weer terug op de wal, liepen we terug naar het hotel, pakten we de auto in en reden we naar huis. Het was een heerlijk weekend weg in een fantastische stad.

Geen opmerkingen: