EIN-DE-LIJK was het zover, er werd weer een keer een wandeltocht georganiseerd. Natuurlijk onder voorwaarden, maar toch: Een georganiseerde tocht!
Een van de voorwaarden was voorinschrijving. Albert, Geert Jan, Tine, Mams en ik schreven ons in. Helaas had Albert last van zijn voet, hij besloot (in overleg natuurlijk) een kortere afstand te lopen. Met zijn vieren starten we, in de eerste startgroep, voor blokkie om van 25 km.
Jirnsum is de plek waar het Jabikspaad zich splitst in een oost- en westroute, we zagen dus al snel de markeringen van dit pad. In 2018 heb ik dit pad gelopen en af en toe schoot mij dan ook een herinnering door het hoofd. Maar ik besteedde daar niet te veel aandacht aan, want hé, we waren nu aan de wandel en de tocht was georganiseerd.
Het was nog een beetje heiig, maar het het beloofde een mooie dag te worden.
We slingerden om Jirnsum heen tot we op een prachtig fietspad uitkwamen. Dat fietspad verlieten we ook weer snel om via een slingerpaadje bij de eerste rust in Reduzum uit te komen. Deze rust sloegen we over, we vonden het te vroeg om na 5,5 km al te gaan zitten.
We zwaaiden naar de mensen die wel even waren gaan zitten en vervolgden onze weg. We liepen Reduzum uit via een fietspad langs de rand van het dorp om vervolgens op een lange weg uit te komen met aan het einde een brug. Net voor de brug stond een fotograaf, die ons vastlegde voor een plaatselijke krant. Nou ja, dat zou wel niets worden en kwamen nog heel veel wandelaars achter ons aan die hij ook vastlegde.
Na de brug gingen we verder over een fietspad langs het water, het water was niet altijd te zien vanwege de uitbundige rietkragen, het riet stond hier erg hoog, maar het was wel mooi wandelen daar.
We liepen het fietspad af en vervolgens waren we nog een paar slingers verwijderd van de rust bij MFC Wjukken in Mantgum. Hier gingen we wel voor een rust en een bakkie. Maar eerst was het tijd voor een sanitaire stop. Tijdens het bakkie ritste ik mijn broekspijpen af, het was ondertussen warm zat.
Vanaf hier wachtte ons een rondje van vijf kilometer, speciaal voor de 25 km-lopers. Er was bij ons even wat verwarring over de te lopen route (iets met Coronaproof), maar we vonden de juiste route en konden onze weg vervolgen.
Het was een mooi rondje van 5 km met op het eind even een klein zoekmomentje, waar was het begin van het betonpad, maar het kwam allemaal goed en voor we het wisten waren we weer bij MFC Wjukken. We besloten om hier alleen een sanitaire stop te houden.
Het ging verder richting Easterwierrum, waar we met de bocht mee ook het dorp weer snel verlieten. We liepen over een smal paadje langs de weg en hier stond het vol met uitgebloeide planten. En die waren toch wel fotogeniek.
We wandelden verder en kwamen in Raerd waar we nog even energie opdeden voor de laatste kilometers in het dorpshuis. Buiten was er helaas geen plek meer in de schaduw, dus besloten we om maar binnen te gaan zitten, in de zon was ons toch echt te warm
Nu waren we klaar voor de laatste paar kilometers. Op de routebeschrijving hadden we gezien dat we er gratis anderhalve kilometer bijkregen, de totale afstand was 26,5 km vandaag. Vanaf de rust nog zo'n vier kilometer, nog een klein uurtje dus.
Dat laatste uurtje ging (bijna) volledig over de route van het Jabikspaad, een prachtige weg door de landerijen. We hadden lol om een boer die een kalfje meenam in de zijspan van zijn motor, hoewel we ons wel afvroegen of het kalfje het ook echt leuk vond.
Heerlijk kletsend bereikten we de startlocatie weer. Daar zat Albert al een poosje op ons te wachten, dus we besloten om direct na het afmelden naar de auto's te gaan, Albert had al lang genoeg gewacht. Maar wat hebben we genoten van deze tocht, heerlijk om weer eens georganiseerd te lopen.
En tot onze grote verrassing haalden we toch de krant.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten