Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

dinsdag 6 augustus 2024

Tussenstop in Stockholm, dag 2

Ondanks het feit dat we een "binnenkamer" hebben en er dus geen buitenlucht binnenkomt, heb ik heerlijk geslapen. Ik weet niet meer wie er als eerste wakker was, maar het verschilde allemaal niet zo veel. Om 8 uur zaten we aan het ontbijt en met dat ontbijt was helemaal niks mis. Ruime keuze in broodjes, beleg, drankjes, yoghurt en toebehoren. Ongeveer een uur later liepen we weer op de loopbrug richting de lift en Gamla Stan.




Toen we lift uitliepen vielen ons de bloemen aan de hekken op. Een nadere inspectie leerde ons dat die bloemen gebreid waren door een kunstenares.






Vergeleken met gister was Gamla Stan nu een verademing. Het was zo vroeg dat er bijna geen mens was, dat gaf Tannetje en mij de gelegenheid om een steegje op en neer te lopen zonder tegenliggers en oponthoud.






Omdat het nu nog heel rustig was, konden we alle winkeltjes rustig bekijken. Ook zagen we nu ineens allerlei steegjes die we gister door drukte simpelweg over het hoofd hebben gezien. We waren echt blij dat we zo vroeg in Gamla Stan waren, want we konden nu in alle rust ronddwalen en om ons heen kijken.






Wie heb ik aan de lijn......
 
Via allerlei achterafstraatjes kwamen we bij een kerk, door de roze kleur van de kerk in combinatie met de ochtendzon lichtte de kerk prachtig op. Vanuit de naastgelegen tuin hadden we ook nog eens een prachtig doorkijkje naar het water en omdat het nog vroeg en dus rustig was, hadden we een prachtig zicht.




We kwamen weer uit in het toeristenstraatje en daar doken we toch nog weer even een souvenirwinkeltje in. Ik had ondertussen al flinke keuzestress over de mee te nemen souvenirtjes en over de cadeautjes voor het thuisfront, zoveel leuke dingen en zoveel variaties. Tannetje vond in dit winkeltje haar ultieme souvenir, een Snuusmoemrikpoppetje. Uiteindelijk kwamen we toch weer uit bij net Koninklijk Paleis, waar weer net de wacht werd gewisseld. 





Langzaam maar zeker werd het tijd voor het favoriete onderdeel van Hilly, outdoorwinkels bezoeken. Ook nu gebruikten we de benenwagen om op de plek van bestemming te komen, dan zie je tenslotte ook nog eens iets onderweg....





Van al die outdoorwinkels hadden we trek gekregen en omdat je niet in Stockholm geweest kan zijn zonder een kaneelbroodje gegeten te hebben, zochten we een koffiebar op voor een bakkie en een broodje. Dat was ook de ultieme gelegenheid om David en Snuusmoemrik kennis te laten maken met elkaar. Ook zij hadden nog een heel avontuur voor de boeg....



Het plan was om nog naar de Salu Hall te gaan, maar dat ging tijdtechnisch niet lukken omdat Tannetje en ik kaartjes hadden voor het ABBA-museum. We stapten dus weer op de veerboot richting Djurgården en daar namen we nog even een warme lunch in de buurt van het museum. Toen Tannetje en ik richting museum gingen, ging Hilly weer richting veerboot om alvast de Sula Hall te gaan verkennen.



David en Snuusmoemrik op de veerboot....


Tannetje en ik brachten ruim twee uur door in het ABBA-museum. In de eerste hal was een uitgebreid overzicht met foto's en filmpjes over de hologrammenshow in Londen. Dat was echt ontzettend interessant en leuk om te zien. Daarna werden we, chronologisch, meegevoerd door de complete persoonlijke en gezamenlijke geschiedenis van (de leden van) ABBA. Het laatste stuk, na het uiteen vallen van ABBA sloegen we over, ons hoofd zat al zo vol met alles wat we gezien hadden, maar dit museum vonden wij zeker de moeite van het bezoeken waard.













We namen contact op met Hilly en zij bleek vlakbij Slussen te zijn, dat was voor ons slecht een veerboorstop vanaf het museum, dus Slussen werd ons meeting point. De dag was ondertussen alweer een heel eind op weg en omdat de afsluiting op de veerboot gisteren ons zeer goed was bevallen, zochten we deze keer een veerboot richting het binnenland om ook nu weer een heen-en-weertje te doen. De veerboot waar we instapten was zeker authentiek te noemen, maar voor ons droeg dat alleen maar bij aan de beleving....













Net als gister gingen we er vanuit dat we op het eindpunt simpelweg weer moesten inchecken, dus toen de veerboot had aangelegd liep Hilly na een minuut of vijf richting de automaat. Daar liep ze de schipper tegen het lijf en de beste man schrok zich een ongeluk. Hij had niet gezien dat wij nog aan boord waren en was bezig om de veerboot af te sluiten, deze veerboot bleef op het eindpunt liggen om morgen de eerste afvaart weer te doen. We moesten dus van de veerboot af en een klein stukje lopen naar de afvaartsteiger. Onderweg naar de steiger moesten we vreselijk lachen, het had maar weinig gescheeld of we hadden de nacht moeten doorbrengen op een authentieke veerboot....

De veerboot terug bleek een sneldienst te zijn en dus waren we binnen het uur weer terug in Stockholm, terwijl we over de heenweg een uur en 20 minuten hadden gedaan. Dat maakte de vaart trouwens niet minder leuk hoor, er was nog steeds genoeg te zien onderweg.




Toen we weer terug waren in Stockholm herhaalden we het proces van gister. Even wat te eten en te drinken kopen en daarna weer terug richting hostel, ook nu weer via de lift en de loopbrug.




Op onze kamer deden we nog een hapje en een drankje voor het licht uitging. Morgen komt Kenneth ook aan in Stockholm en dan stappen we aan het eind van de middag op de trekkerstrain naar Kiruna, de Fjällräven Classic komt steeds dichterbij.

Geen opmerkingen: