Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 19 september 2020

Alternatieve SallandseWandel4Daagse, de dag van Heeten

En vandaag was het de dag om deze 4Daagse af te ronden. En eigenlijk vind ik dat wel jammer. Het is zo leuk om op deze manier (ongeorganiseerd) georganiseerd te lopen. Je komt op onbekende plekken, je hoeft niet zelf een route te verzinnen, er zijn stempelposten en verzorgingsposten en het is coronaproef uit te voeren. Ik hoop dat er veel andere organisaties zijn die iets soortgelijks gaan doen. En mocht je zelf aan deze 4Daagse mee willen doen, dat kan nog toch mei 2021.

Vandaag was de startplaats Raalte, bij hotel De Zwaan. Gelukkig konden we in het hotel terecht voor een bakkie en een sanitaire stop. Tegen de tijd dat we de startlocatie bereiken, zijn een aantal mensen in ons gezelschap al zo'n twee uur onderweg, dan ben je daar wel aan toe.






Na het bakkie en de sanitaire stop, gingen we op pad. Eerst een stukje door Raalte en toen we het kanaal overstaken, zagen we een man naar zin auto rennen. Op onze vraag wat er was, antwoordde hij: "Brand!" en nog geen minuut later hoorden wij de diverse sirenes. Een serieuze brand dus.



We liepen nog een klein stukje door Raalte voor we de landerijen inliepen via het Breembeekspad. Via dit pad kwamen we bij een stuw en langs de sloot gingen we verder. In het weiland lag een zwanengezin, dat we snel, doch rustig passeerden, je weet net nooit met deze dieren. Op een bruggetje werd een kleine wijziging aangegeven, die we braaf opvolgden. In de verte zagen we een trein stilstaan en een stukje verderop was er file, we vroegen ons af of dat nog met de brand te maken had, zeker gezien het feit dat er mannetjes in gele jasjes langs het spoor liepen. We bleven er maar niet te lang bij stilstaan, wij konden niets veranderen aan deze situatie.








We bleven gedurende lange tijd de sloot volgen tot we uitkwamen bij een asfaltweg. Hier liepen we een stukje voort, tot er uit de gelederen een roep om een zitplaats kwam om aldaar een rammelende maag te vullen. We vonden een plekje bij de ingang van het Boetelerveld. Hier werd gekapt en gerooid en er lagen een aantal flinke boomstammen die konden dienen als zitplaats. Maar voor we gingen zitten lazen we eerst de aanwijzingen met betrekking tot het onderhoud in het Boetelerveld. 




Ondanks de aanwijzingen moesten we na de rust nog een keer goed kijken en lezen voor we zeker wisten dat we goed gingen. De route door het Boetelerveld was, ondanks de werkzaamheden, prachtig. Een wandelaar kon zich niet meer wensen. Mooie natuur, goede paden, degelijke routebeschrijving en heerlijk wandelweer.















Na het verlaten van het Boetelerveld werden we over een schouwpad langs een sloot gestuurd. De schouw had al lang geleden plaatsgevonden, maar alle pruts lag nog op het pad,. We moesten dus goed opletten hier. We kwamen langs een boerderij en hier was iets meer ruimte, tijd voor mij om gebruik te maken van het feit dat ik een afritsbroek aanhad. Ik had het warm zat.


We liepen nog een klein stukje door langs de sloot voor we het bos in werden gestuurd. Hier slingerden we wat over smalle en minder smalle paden tot we een weiland moetsen oversteken. In de routebeschrijving stond dat we daar in de verte de Haarlerberg konden zien. Dat klopte, het was echt in de verte. Na de laatste meters bos, kwamen we op de weg, waar we recht op kasteel Schoonheeten afliepen. Met een kleine slinger kwamen we op een beukenlaan naast het kasteel en ook daar lagen stapels boomstammen, wederom een leuke rustplaats. Wij waren overigens niet de enige wandelaars die vandaag deze route liepen, want we troffen nog twee keer twee wandelaars aan op deze rustplaats. Gelukkig was er meer dan voldoende ruimte voor ons allemaal.













Toen ik aan een boterham zat, zag ik dat een van die wandelaars Annemiek was. Ik zwaai naar haar, maar in eerste instantie ziet ze dat niet, even later gelukkig wel. En zo gebruiken wij deze rust om bij te kletsen.

Na de rust lopen we via de beukenlaan, een zandpad, een bospad, een voetpad en een asfaltweg naar Heeten. Bij restaurant Dertien is de halfwegstempel, gelijk een mooie gelegenheid om een bakkie te doen op het terras.





Na het bakkie lopen we Heeten weer uit, maar pas nadat we eerst de kerk hebben bezocht.









Bij de dorpsgrens twijfelen we even welke kant we op moeten, iets met een bosrand, maar welke dan? Gelukkig duurt de twijfel niet lang en vinden we de juiste route. We komen op het Jaagpad langs het kanaal. Het eerste stuk is leuk, zeker de oversteek met het trekpontje, maar daarna wordt het wel wat eentonig, continue langs het kanaal. We zijn dan ook blij als we Raalte weer bereiken.













Via het centrum komen we uit bij de bakker, die ook ijs verkoopt, tijd voor een ijsje. Vanaf de bakker is het twee keer struikelen naar hotel De Zwaan, waar we weer ieder onze eigen weg gaan.


Ik vond het een ontzettend leuk initiatief deze Alternatieve Sallandse wandel4Daagse en ik hoop dat er meer wandelorganisaties en/of -verenigingen zijn die dit initiatief gaan volgen. Georganiseerd ongeorganiseerd wandelen is in deze tijden zeker de moeite waard.

Geen opmerkingen: