Vandaag gingen we op voor dag 3 van de AS4D, de dag van Luttenberg. Deze keer geen onverwachte vertragingen of verwarring over starttijden, dus nog voor negen uur stond iedereen op de parkeerplaats van de startlocatie. En omdat deze locatie nog niet open was, hadden we zelf voor een startersbakkie gezorgd. Net nadat wij waren aangekomen, arriveerden er nog drie wandelaars en ook die kregen van ons een bakkie.
Na de startstempel staken we de weg over en toen zagen we dat de deur van de kerk open stond. We besloten om daar eerst binnen te lopen voor we daadwerkelijk van start zouden gaan. Het is een mooie kerk daar in Luttenberg en ik maakte van de gelegenheid gebruik om een kaarsje aan te steken.
Toen we de kerk weer wilden verlaten troffen we de vrouw van de koster. Op onze vraag of er ook een toilet was, nam ze ons mee naar een ruimte achter de kerk en daar mochten we gebruik maken van het toilet. Nadat iedereen die dat het nodig had, naar het toilet was geweest, leek het erop dat we echt van start gingen. Maar dat duurde niet zo lang, want binnen een kilometer van de kerk troffen we de Maria- of Lourdesgrot en ook daar namen we de tijd om deze uitgebreid te bekijken.
Ondertussen was er drie kwartier verstreken sinds we vertrokken waren van de parkeerplaats en we waren nog geen kilometer onderweg. Tijd om een keer een beetje gang te maken dus. Vanaf de grot liepen we nog een klein stukje door Luttenberg en toen kwam het bos. Hier waren een Mariakapel en een openluchttheater te vinden. Na dit stukje bos, kwamen we uit bij een ijzeren hek tegenover de begraafplaats. Dit hek was voorzien van een passende tekst.
Over een smal pad om de begraafplaats heen, kwamen we weer in het bos terecht. Via slingerende paadjes kwamen we op de Luttenberg. Hierboven hadden we het zo warm, dat er veel jassen uitgingen. We daalden weer af en maakten een klein uitstapje van de route om te genieten van het uitzicht op de Hellendoornse berg. Hier werd de stand 2-0 voor de wespen, want Mams werd gestoken in haar arm. Ook nu werd er van alles uit de kast getrokken om het leed te verzachten.
Via een zandkuil, waar ons een steile afdaling wachtte, kwamen we uit op een asfaltweg. We liepen nu een poosje over verharde ondergrond, dat is dan toch weer een prettige afwisseling. Na de nodige kilometers over het asfalt, werden we weer een zandweg opgeleid, die ons weer een stukje bos bracht. Aan het einde van het zandpad maakte onze navigator Ate een foutje, links en rechts bleek even moeilijk te zijn, dus met een klein hen en weertje vervolgden we onze weg. Deze weg leidde naar een Landal-park, waar we een picknickbank confisqueerden om even iets te eten.
Via het park werden we een fietspad langs een zandpad opgestuurd. Aan de andere kant van het fietspad lagen stapels boomstammen en dat leek Hilly en mij een geschikte plek om ons even terug te trekken. Natuurlijk was er weer iemand die dat even moest vastleggen.
We slingerden door het bos richting Hellendoorn.Maar voor we daar waren, kwamenn we bij een tweede, grotere en diepere zandkuil. Ate, Albert, tine en ik besloten om er dwars doorheen te gaan, de rest maakte een omtrekkende beweging om de zandkuil heen. Bij een dikke eik zouden we weer samenkomen. Er was even discussie over welke dikke eik, maar gelukkig werden we het al snel eens.
Voor we echt in Hellendoorn kwamen, maakten we een klein uitstapje naar rechts, richting Hotel de Uitkijk. Hier konden we de halfwegstempel vinden en we waren ook wel toe aan een bakkie. We waren druk aan het stempelen toen er een mevrouw op de fiets onderuit ging in het grind. De heren uit haar gezelschap wilden haar direct overeind trekken, maar op ons advies lieten ze de mevrouw toch maar even bijkomen. Gelukkig viel de schade mee en konden we met een gerust hart naar het terras om een bakkie te doen. Het bakkie bestond deze keer uit koffie, thee en chocolademelk, al dan niet met slagroom. Het was heerlijk zitten op het terras, maar we hadden nog een flink aantal kilometers te gaan, dus was het tijd om weer op te zadelen en door te gaan.
We lopen nu richting Hellendoorn en komen op de route van het Pieterpad. Dat is duidelijk te merken, ineens hebben we te maken met wandelende tegenliggers. Wel gezellig, want er zijn er toch wel een aantal die een praatje willen maken, omdat ze zich afvragen of wij ook het Pieterpad lopen. Nou nee dus, maar de meeste wandelaars vinden de AS4D wel een leuke optie voor later in het jaar of in het voorjaar. Erg leuk dat wij zo deze fantastische 4Daagse kunnen promoten.
We doorkruisen Hellendoorn en de weg Hellendoorn uit blijkt een stuk leuker dan die we Hellendoorn ingingen. We lopen door een erehaag van mais. Helaas voor Tine mist zij in het gras een stoppel en gaat ze languit. Gelukkig lijkt de schade mee te vallen en kan ze haar weg weer vervolgen.
In de verte horen we geluiden van het pretpark, maar die vervagen alweer snel. Als de rust weer is wedergekeerd, vinden we een coronaproof zitplek en daar nemen we even pauze, tijd om wat te eten. Ook hier zien we de Pieterpatters aan ons voorbij trekken. Dat ziet er gezellig uit.
Langs het terrein van sanatorium Krönnenzommer gaan we weer een stuk bos in. Hier is even verwarring over de, verder uitstekend beschreven, route, maar we komen er gelukkig snel uit. Het is echt een prachtige route vandaag en we genieten dan ook met volle teugen. Overigens vinden we het ook wel weer fijn als we na al die kilometers bos weer asfalt onder onze voeten krijgen. En het wordt nog leuker als we theeschenkerij de Huttert zien. En hoewel het eindpunt niet ver weg is, besluiten we om (nog maar een keer) te rusten. En daar krijgen we geen spijt van, het bakkie koffie of thee is echt heerlijk en erg leuk om te zien.
We zijn nu echt bezig aan de laatste loodjes. Helaas is het klompenatelier deze zaterdag gesloten, jammer dat we niet even naar binnen kunnen, doorlopen dus. En voor we het weten zijn we alweer op de plaats van bestemming. Dag 3 van de Alternatieve SallandseWandel4daagse zit erop.
Volgende week nog 1 dag te gaan, ik ben benieuwd wat die gaat brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten