Vandaag was het tijd om de kamer van de Wandelkerel in te gaan richten. In tegenstelling tot zijn zusje, maakt hij zich niet zo druk. Geen kleurenthema, geen gespeur op internet naar de leukste, beste, passendste meubels en kussentjes, dekens en noem maar op. Hij begon zijn speurtocht al toen Paps en Mams gingen verhuizen, hij scoorde een ladenkast bij ze. De volgende ronde was op onze zolder, waar nog een tweepersoonsbed en twee kastjes stonden, daarna was de kringloop aan de beurt, waar hij een luie stoel met hocker scoorde voor weinig en pas toen er verder nergens meer iets van zijn gading te vinden was, kwam het Zweeds warenhuis in beeld.
Het nadeel van deze manier van shoppen is dat er al een aantal kant en klare meubels bij zaten en dus moest de aanhanger mee om alles te kunnen vervoeren. In de buurt waar hij gaat wonen is weinig parkeerplaats, dus de auto met aanhanger parkeren was een utopie. We vonden Paps bereid om met ons mee te rijden, hij zou na het uitladen dan gelijk weer terug rijden, terwijl de Wandelkerel en ik na het inrichten en in elkaar zetten van de spullen de trein zouden nemen. Goed geregeld dus.
We moesten poezenbeest Trien wel even duidelijk maken dat ze echt niet mee kon........
Eenmaal ter plaatse hadden we de meeste spullen zo boven. Ok, we werden wat vochtig op de rug, elke keer twee trappen op, maar het was goed te doen. Tot we bij de ladenkast kwamen, die paste net niet door het trappengat van de tweede trap. Dat werd dus toch uit elkaar halen. Eerst het bovenblad eraf, nee paste toch nog net niet, weer terug. Een zijkant eraf, nee nog steeds niet, weer terug. Ondertussen liep het water van ons af, zelfs dusdanig dat het bij ons alledrie van ons hoofd af op de grond viel. Maar door, twee steunlatten eraf. Jaaaaaa, het lukt!!! Alles op de juiste verdieping. Paps dronk nog wat en toen stapte hij in de auto naar Drenthe en gingen de Wandelkerel en ik aan de slag.
Eerst maar eens de kast aan de kant zetten en dan het bed in elkaar. Dat ging vrij vlot, dus ook maar direct het matras erop en het bed opmaken. Scheelt alweer spullen die in de weg kunnen staan. Ook zetten we de stoel en de hocker al op de plaats waar ze zouden moeten komen te staan.
Toen vonden we dat we wel een pauze verdienden. Op naar de dichtsbijzijnde supermarkt, volgens de vrouw die bij de sleuteloverdracht was een kleintje, een grotere bevindt zich op zo'n twee kilometer. Wij gingen dus naar de "kleine" supermarkt, die in onze ogen helemaal niet zo klein was. Tja, wij zijn een dorpssupermarkt gewend, dus een iets ander perspectief. We kochten broodjes en wat te drinken en gingen weer terug naar de kamer om te eten.
Na het eten was het tijd om de tafel en de stoelen in elkaar te zetten en daarna moesten de spullen die verder mee waren gekomen een plek krijgen, nog even doorbikkelen dus. En dat deden we. Nadat alles een plek had gekregen, keken we tevreden rond.
Natuurlijk maakte de Wandelkerel ook een filmpje, alleen vond hij het niet nodig om er bij te praten, zoals zijn zusje. Maar hé, dan maak ik er toch iets leuks van.....
Met een bak met afval verlieten we de kamer weer. Helaas moesten we het stuk van Arnhem naar Dieren met de bus, maar ach, er zat airco in de bus, dus dat het wat langer duurde was niet zo erg. En voor mij was het extra leuk, omdat de bus langs stukjes van de gewandelde route van het Jacobspad reed. Leuk om die te herkennen en weer even terug te denken.
Met een tevreden gevoel kwamen we weer thuis, om vervolgens snel te gaan douchen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten