Stapjes vooruit

Allereerst wil ik iedereen veel liefde, geluk en gezondheid wensen voor 2012. Met veel lieve familie en vrienden om je heen.

Na het vele bloggen van de afgelopen periode heb ik mezelf even een paar dagen rust gegeven. Ik had ook meer dan genoeg te doen. Zorgen dat de basisvoorraad in huis weer wordt aangevuld, de was wegwerken, een nieuw ritme zoeken samen met de kinderen en manlief in de gaten houden.

Maar eerst hebben we het nieuwe jaar ingeluid met vrienden. Om 12 uur hebben we manlief gebeld en wij hebben met 5 volwassenen en 7 kinderen zo hard "Gelukkig nieuwjaar" geroepen dat de buurman, die lag te slapen er wakker van werd. Nadat ik een paar korte woorden had gewisseld met manlief zijn we met de hele meute naar buiten gegaan. De jongens vermaakten zich met het afsteken van rotjes, de meisjes met het zwaaien met sterretjes en de volwassenen zorgden voor het grote werk door siervuurwerk af te steken. Gelukkig was het niet koud en hebben we ruim een half uur buiten gestaan.

Zondagmiddag ben ik bij manlief geweest en hij voelde zich goed. Hij had lekker geslapen en in het ziekenhuis waren er de avond ervoor hapjes uitgedeeld. Bij de koffie 's ochtends was er gebak, dus hij had een goed gevoel overgehouden aan de jaarwisseling.

Vandaag heeft hij fysiotherapie gehad en daar was hij aan toe. Hij wil iets doen. De verveling slaat langzaam toe, zijn energie komt weer wat terug, dus hij was blij dat de fysiotherapeute er was. En hij heeft, met behulp van een rollator, een klein stukje gelopen. En daar was hij trots op. En ik ook.

Ook wordt zijn gezicht voller. Dit is een bijwerking van de prednison en dat ziet er nu nog wel goed uit, maar hoe dat zich ontwikkelt is natuurlijk afwachten. Ach, vroeger was zijn bijnaam "de Bolle" misschien gaat hij die wel weer eer aan doen. (Toen had die naam overigens niets te maken met zijn omvang!) En hij krijgt meer trek. Ik heb op zijn verzoek wat fruit, koeken en chocola meegenomen.

Al met al maakt hij dus kleine stapjes voorwaarts. En dat is goed nieuws.