Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 9 april 2011

Voetstappentocht Maarssen-Bunnik

Al om 6.00 uur ging de wekker. Wat een verstand, welke idioot staat nu zo vroeg op om een stukkie te gaan wandelen. Nou, Wandelmams en ik dus. We gingen op pad om op stap te gaan met wandelaars die we alleen nog maar virtueel kenden. Hoe we deze wandelaars ontmoet hebben???? Nou via walkers4walkers.

Uit het hele land kwamen de Walkers bij elkaar in Maarssen, waar begonnen werd met een bakkie bij La Plaza in winkelcentrum Bisonspoor. Zodra je de deuren van het winkelcentrum door liep kwam het geroezemoes je tegemoet. Gewoon de richting van het geluid oplopen en daar waren de Walkers.

Om 9 uur werd het officiële startschot gegeven en vertrok de meute. Het eerste stuk ging nog door de bebouwde kom, maar al snel liepen we langs de Vecht. Opeens stond er een groep wandelaars in de berm bij elkaar. Het bleek dat zij een cache hadden gevonden. Een aantal wandelaars combineert het wandelen met geocachen. Na een uurtje wandelen kwamen we bij de eerste wagenrust, in Oud-Zuijlen. Nou ja, wagen... In een parkje stond een prieel, waar plek was voor veel personen. Naast het prieel stond een tafel met koek en zoopie en voor de oplettende Walker was er ook nog iets sterkers verkrijgbaar.

Na de wagenrust ging het verder langs de Vecht en bereikten we Utrecht. En wel een zeer interessant stukje Utrecht. Een hele serie "woonboten" dreef in de Vecht en zelfs op dit vroege tijdstip (nog voor 11 uur) stonden er zeer schaars geklede dames voor de ruiten van die boten. Een aantal Walkers moet absoluut nekklachten gekregen hebben....

De volgende rust was bij de "Winkel van Sinkel" in het centrum. En hoewel onze komst was aangekondigd wilde men daar het terras om 11.45 uur niet openen, want het terras opent altijd om 12.00 uur. En toen stonden er zo'n 40 Walkers. Diverse groepjes zochten hun heil elders. Het groepje waar Wandelmams en ik in liepen, besloot om toch maar in de "Winkel van Sinkel" een consumptie te nemen. Helaas had men duidelijk zijn dag niet daar, want onze drankjes lieten zeker 20 minuten op zich wachten. Gelukkig was het erg gezellig aan tafel en was het geen moment stil.

Na deze niet zo geweldige rust ging het verder door de binnenstad van Utrecht. Volgens het routeboekje moesten we naar de Krommerijn, maar ineens bleken we langs de Rijnse vaart te lopen. Gelukkig had een gelegenheids-Walker zijn iPhone bij zich en met behulp van dit geweldige apparaat vonden we de juiste route weer terug. Het jaagpad langs de Vecht werd gevonden. De jongste Walker was dit na een aantal kilometer zat, want het liep niet lekker, maar ondanks het gemopper tussendoor, liep dit Walkertje heerlijk door.

Onze omzwervingen in de stad Utrecht hadden tot gevolg dat we als laatste groep aankwamen bij de volgende rust. Hoewel dit op papier stond als café-rust, bleek het een "bosrust" te zijn. Bij het café was het zo druk, dat de groep Walkers er niet meer bij kon. Gelukkig stonden er een aantal bankjes vlakbij en was er genoeg vertier. Een passerend bruidspaar werd toegezongen door 4 heren van het GGG. Het bruidspaar kon het niet zo waarderen (gelukkig keek ik een stuk vrolijker op mijn trouwdag), wij des te meer!!!!

Na deze rust werd de tocht naar Bunnik voortgezet. De tocht ging verder over het jaagpad langs de Krommerijn. De natuur was prachtig. Bloeiende bomen, relaxende mensen, zelfs al een paar zwemmende jongelui, daarnaast veel fietsende, hardlopende en andere wandelende mensen. Gezellig kletsend liepen we naar Bunnik. Wat mij als Drent wel opviel is, dat ook al liepen we door een prachtig natuurgebied, er constant verkeer op de achtergrond te horen was.

Voor we het door hadden waren we al in Bunnik. En binnen 100 meter bereikten we het eindpunt. Op het terras van "het Wapen van Bunnik" verzamelden de Walkers zich. Na een aantal drankjes en hapjes  stond het grootste deel van de groep op om naar het station van Bunnik te gaan, zodat de trein naar Maarssen genomen kon worden.

In de trein werden de gesprekken voorgezet en in Maarssen werd er afscheid genomen van diverse mensen. Na het schudden van vele handen en het uitwisselen van een aantal kussen stapten we weer in de auto. Om de dag in stijl te besluiten stopten we onderweg bij zo'n wegrestaurant met een grote M. Deze dag bracht ons veel gezelligheid, liet ons kennismaken met enthousiaste wandelaars, had prachtig weer en leverde 23 wandelkilometers op. Een heerlijke dag.

Tot een volgende keer Walkers!!!!!!

Geen opmerkingen: