Al enkele jaren horen wij, onderwijsmensen, dat we moeten uitdragen dat "een leven lang leren" het motto is. Ondertussen heeft de overheid het motto aangepast naar "een leven lang ontwikkelen". En dat is in mijn ogen maar beter ook, want als je bij 15- en 16-jarige pubers aankomt met leren, dan associëren zij dat met school en over het algemeen is school saaiiii en stommm!!!
De beste manier om iets uit te dragen is natuurlijk voorleven en gelukkig vind ik het nog steeds (of misschien is het weer) leuk om te leren. Dat leren doe ik privé door bijvoorbeeld creatieve workshops te volgen, maar dat is voor mijn leerlingen niet zo relevant. Leren die ik zeker ook door allerlei vormen van (bij)scholing te volgen op mijn vakgebied. Dat kan zijn op het gebied van de Nederlandse taal, maar ook op het gebied van middenmanagement. Ik ben sowieso gek op boeken en dan dus niet alleen fictie, maar ik vind vooral leren in contact met vakgenoten enorm leuk. Daarom ging ik vandaag met collega Marijke naar de dag van Taal, Kunsten en Cultuur aan de Rijksuniversiteit van Groningen.
We moesten er wel vroeg voor opstaan, want we stonden al om 7.28 uur op het station van Meppel, dat is voor ons beide het dichtsbijzijnde treinstation, dus konden we gezellig samen naar Groningen reizen. Op weg naar het station maakte ik nog wel een slippertje op de dorpsrotonde, gelukkig zonder verdere gevolgen.
De reis vloog al kletsend snel voorbij en eenmaal in Groningen glibberden we naar het Academiegebouw. Gelukkig wachtte ons daar een warm welkom, na het aanmelden ontvingen we een tas met informatie en natuurlijk een bakkie.
De dag begon met een vakbijeenkomst, Marijke en ik schoven dus aan bij de vakbijeenkomst Nederlands. Hier werden we op de hoogte gebracht van de ontwikkelingen binnen ons vakgebied. Natuurlijk ging het over de PISA-resultaten, maar ook over de aanpassingen in de kerndoelen en in het examenprogramma.
Na de koffiepauze volgde een plenaire opening van Babs Gons, een spokenwordartiest en docent. Zij droeg voor en hield een warm pleidooi om het spokenword te integreren op scholen. Jeetje wat kan zij voordragen!!!! De plenaire opening was in de aula en dat is echt een fantastische zaal.
De rest van de dag bestond uit drie workshoprondes waar we enorm veel inspiratie hebben opgedaan en waarin er nieuwe inzichten zijn opgedaan en dingen zijn geleerd. We hadden een lange lunchpauze omdat de voorafgaande workshop eerder was afgelopen. Dat gaf ons mooi de gelegenheid om een rondje Groningen te doen.
Tijdens dat rondje liepen we langs een kunstobject waarvan we ons afvroegen wat het was. We bekeken het dus van dichterbij. Het blijkt te gaan om een kunstwerk dat door het hele land reist om aandacht te vragen voor de mentale gesteldheid van jongeren, omdat zelfmoord doodsoorzaak nummer 1 is onder jongeren onder de 30 jaar. We werden er even stil van...
We genoten van het rondje lopen en van het mooie winterweer. Opgefrist sloten we weer aan bij de volgende workshop.
Al met al heb ik vandaag veel geleerd. Ik hoop dat ik de tijd vind (en/of krijg) om al het geleerde verder te ontwikkelen naar lesmateriaal en opdrachten waar onze leerlingen baat bij hebben, zodat zij zich nog beter kunnen ontwikkelen naar kritische, betrokken en waardevolle burgers.
En al met al heb ik vandaag toch weer ruim 5 kilometer gewandeld. Ik heb dus het aangename met het aangename kunnen verenigen......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten