Ooit, voor ik mijn roeping vond in het docentschap, volgde ik de grafische mts en daarna was ik ook daadwerkelijk werkzaam in de grafische industrie. Toen ik begon op de mts wilde ik de richting volgen die het mogelijk maakte om de verbinding te vormen tussen de creatieve en technische kant, maar toen ik voor een richting moest kiezen, verviel deze keuze. Toen bleef over de technische kant of de administratief-economische kant. Ik koos toen voor de laatste omdat de technische kant fysiek gezien best zwaar is en dat zag ik niet zo zitten.
Tijdens de opleiding genoot ik altijd enorm van het proces van drukken, met name de zeefdruk en het met de hand ontwikkelen van foto's lag mij na aan het hart. Je ziet letterlijk de afdruk ontstaan tijdens deze processen. Daarnaast zit er in beide processen toch altijd een bepaalde onzekerheid, je kunt nooit exact voorspellen wat het eindresultaat zal zijn. Het mooie is dan ook weer dat je beide een tweede of derde poging wel weer de omstandigheden kunt beïnvloeden, zodat het resultaat steeds meer naar je zin zal zijn.
Maar goed, al snel na mijn opleiding vond ik een baan voor een jaar en daarna een vaste baan op het kantoor van een drukkerij, dus precies de kant waar ik voor was opgeleid. Al snel bleek dat ik dit geen jaren zou volhouden. Het onderhandelen over prijzen, soms over een verschil van een paar centen, was niet mijn ding, zeker niet als ik wist dat er andere kant dingen speelden die om de persoon of zijn omgeving gingen. Toen werken overleven werd, moest het roer om. Ik ging aan het werk bij een fotograaf in de winkel, een halvering van mijn uurloon en een halvering van mijn uren en daarnaast volgde ik de deeltijdopleiding tot docent Nederlands. De beste beslissing ooit!!!
Maar zoals de titel al aangeeft, oude liefde roest niet. Op zolder staat nog altijd een complete thuisdoka en daarboven zweeft de wens om deze ook ooit weer te gaan gebruiken. Bij het opruimen van de zolder heeft deze doka dus ook weer een keurig plekje gekregen. Ook denk ik stiekem wel eens aan een zeefdrukmachine, maar dan moet ik ook weer de mogelijkheid hebben om de zeefdrukramen te belichten, dus ook die wens zweeft rond op de zolder. Ach, hebben die wensen in ieder geval gezelschap aan elkaar.
En toen kwam ik dit tegen: https://print-art-read.nl/workshops-analoge-fotografie-bij-par/
DE mogelijkheid om thuis afdrukken te maken, zonder doka en zonder ingewikkelde procedés, je hebt geprepareerd papier en uv-licht nodig. Ik was direct verkocht, dus ik schreef mij in voor de toen eerst beschikbare datum, namelijk oktober 2021. Ik zal er verder niet over uitweiden, maar pas bij poging vier kon ik eindelijk afreizen naar Leiden. En poging vier was afgelopen vrijdag.
Na een heerlijk relaxte treinreis, zonder overstappen, kwam ik ruim op tijd aan in Leiden. Zo ruim op tijd dat ik nog een heerlijk blokkie om in het zonnetje kon maken voor ik de workshop ging volgen.
Om half tien was het ochtendgezelschap compleet. Na een korte kennismakingsronde en een zeer kundige uitleg over de cyanotypie konden we los. Het belichten tijdens de workshop gebeurde niet met zonlicht, maar met zonnebanklampen, dat is wel handig, want helaas werkt de zon niet op bestelling. Ik had van alles meegenomen om afdrukken van te maken. Negatieven van zwart-wit foto's, gedroogde bladeren, knopen, kantjes, bandjes en ook in de workshopruimte zelf was meer dan genoeg materiaal voorhanden.
Na het prepareren van het papier, legde elke deelnemer het materiaal onder de uv-lampen en was het wachten op wat er zou gaan gebeuren. Na het belichten moest het papier gespoeld worden en daarna werd het aan de lijn gehangen om te drogen. Zo leuk om dit voor je ogen te zien gebeuren.
Aan het einde van de ochtend had ik een aantal prachtig blauwe afdrukken.....
Na de lunch en nog een wandelingetje door Leiden, deze keer met een medecursist, ging het 's middags verder met een andere workshop, Van Dyke. Ook deze drukvorm gaat met behulp van uv-licht, maar deze is iets ingewikkelder omdat er andere chemicaliën worden gebruikt en er daardoor een ander spoelprocedé nodig is.
En ook hier gebeurden er weer allerlei interessante dingen.
En ook dat leverde mooi afdrukken op. Ik maakte een aantal (min of meer) dezelfde afdrukken in beide technieken.
Als laatste experimenteerden we met de Van Dyketechniek op de Cyanotypeafdrukken. Dat geeft weer een heel ander, maar wel bijzonder effect.
Na een zeer leerzame dag stapte ik met een stapel afdrukken weer in de trein. Ik wil in de toekomst zeker meer gaan doen met deze technieken, ook op stof. Het lijkt me fantastisch om bijvoorbeeld afdrukken van foto's te gebruiken in quilts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten