Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 12 juni 2021

Trage Tocht Meppel

Na de lange wandeldag van vorige week en de aanslag op de (natte) voeten, wilden Mams en ik het vandaag bij een kortere afstand houden. We besloten om de Trage Tocht in Meppel te gaan lopen, niet  alleen een korte afstand, maar ook lekker dichtbij. Zo dichtbij dat we besloten om te gaan fietsen naar het startpunt, station Meppel.

We kozen ervoor om eerst door de binnenstad te lopen, daar was het nu nog lekker rustig. Bovendien vallen de mooie gebouwen en bijzondere plekjes nog meer op als er bijna geen mensen lopen.







Vanuit de binnenstad liepen we zo langs het water een  park in. Langs de geluidswallen, waar de klaprozen uitbundig bloeiden, liepen we de stad uit. 









Na het oversteken van de spoorlijn  moesten we een trap naar beneden nemen. En tot onze grote schaamte hadden we deze trap nog nooit gezien, terwijl we hier toch regelmatig met de auto langs rijden. Onderaan de trap moesten we ergens links aanhouden, maar dat pad liep dood. We probeerden om op de goede plek te komen, maar die poging strandde bij de heuphoge brandnetels. We wisten dat we langs de spoorlijn onder het viaduct door moesten, maar hoe we daar moesten komen?

We besloten om dan maar terug te gaan en een alternatieve route te zoeken. Mams was alweer halverwege de trap omhoog toen ik een bijna overwoekerd pad ontdekte dat de goede kant opging. Ik riep Mams terug en we tijgerden door de begroeiing in de goede richting. We waren hier even niet meer zo blij met onze korte broeken, zowel Mams als ik kwamen in aanraking met een brandnetel.

Na een honderd meter tijgeren, was de hoge begroeiing verdwenen en was er weer gewoon een pad zichtbaar. Pfffffffff, opluchting.






We slingerden door het Meppeler bos om vervolgens in de wijk Oosterboer uit te komen. Toch hadden we niet het idee dat we in een woonwijk liepen, het ging voornamelijk door de groene zones van de wijk.








Als we de Oosterboer verlaten, komen we in het Reestdal. Wat een prachtig stuk van de route volgt er dan. Langs schaapjes, ooievaars en een uitkijktoren, die we natuurlijk beklimmen, bereiken we Meppel weer.











We maken nog een ommetje door het Wilhelminapark en langs de gracht voor we weer terug worden gestuurd naar het station. Het zit er weer op voor vandaag.













We ontdekten weer nieuwe plekjes in en om Meppel en dat terwijl we hier toch al jaaaaaaaren rond wandelen.


Geen opmerkingen: