We waren mooi op tijd, zodat we ook nog redelijk voor de deur konden parkeren. Bij de startlocatie was het al wel druk, zodat we buiten in de rij moesten aansluiten. Net voor ons in de rij stonden Hilly, Albert en Jan, zodat we na het inschrijven direct gezelschap hadden. We deden een rondje toiletten en uiteindelijk vertrokken we met zijn zessen, omdat ook de Sjeik zich bij ons aansloot.
We liepen een klein stukje door Roden en toen lieten we de bebouwing achter ons, we vervolgden onze weg over een zandpad op de grens van bos en weiland. En hoewel de zon al op was, hing ook hier die ietwat gelige kleur nog in de lucht.
Via het zandpad kwamen we in een natter gebied terecht. Prachtig om te zien, maar we moesten wel opletten waar we onze voeten neerzetten. Het asfalt hierna was van korte duur, er volgde meer natuurgebied. En als er dan veel wandelaars door een smal hekje moeten, dan levert dat wat vertraging op (en fotomomenten....). Ook nu was het weer genieten van de omgeving. Zeker toen we ook nog een kudde runderen passeerden. Deze stonden gelukkig wel achter een afrastering, maar ook hier weer een fotomoment.
Vlak nadat we de runderen waren gepaseerd, kwamen we bij de eerste rust. Hier was het zo druk, dat er een rij stond tot buiten aan toe. Iedereen moest wel naar binnen in verband met de controle, vandaar de drukte. Natuurlijk moest ik ook weer naar het toilet, dus ik worstelde mij door de mensenmassa, terwijl Hilly ervoor zorgde dat mijn kaartje naar de controle ging.
Toen ik weer buiten kwam, vond ik Hilly, Albert en Jan op het terras en even later arriveerde ook Mams weer. De Sjeik bleek te zijn doorgelopen, hij vond het te druk. Daar zat wel wat in.
Na een korte stop, toch wel fris om stil te zitten buiten, gingen we met zijn vijven weer verder. We kwamen langs de gasopslag van de NAM en daarna werd het landschap weer weids met af en toe bos aan de linker- of de rechterkant. Het hunebed kreeg wat aandacht van ons en daarna gingen we verder. De wind trok wat aan en dat maakte dat het frisser werd. Jan en probeerden een duet te zingen, maar dat was niet helemaal een onverdeeld succes, lol hadden we wel. En zo kwamen we bij de tweede rust. Hier troffen we de Sjeik weer, zodat we ons weer even bij hem aansloten. Omdat de Sjeik al een poosje had gezeten vertrok hij ook weer eerder, zodat we na de koffie met cake weer met zijn vijven verder gingen.
Vol goede moed begonnen we aan de laatste loodjes. We werden helaas wel even opgehouden door een sanitaire stop van de mannen, waar dikke bomen al niet goed voor zijn....
Wij dames namen even plaats op een paaltje en dat leverde het nodige commentaar op van passerende wandelaars. Om het verder maar niet te hebben over de definiet van "wild plassen". Toch Albert???
Na deze ingelaste stop tikten we Roden alweer even aan, maar er moesten nog wel wat kilometers gemaakt worden om aan de 25 km te komen. Die kilometers gingen over het Allemansgoed, waar het weer even survivallen was om droge voeten te houden. Dat ging gelukkig goed. En zo bereikten we na 25 km de startlocatie weer. We dronken nog even iets samen en daarna ging ieder weer huiswaarts. Voor mij was de eerste wandeling van 2020 een feit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten