Voor deze ene keer lieten we het maar daarbij. Tenslotte konden we hier gebruik van maken door ze naar beneden te sturen om koffie en thee te zetten, terwijl wij langzaam op gang kwamen. Uiteindelijk lag het tempo deze ochtend zo hoog en zat het verkeer zo mee, dat we zeker 20 minuten voor aanvang van de eerste therapie (zwemmen) in de revalidatiekliniek aankwamen.
Ik greep mijn kans en liet manlief met de schatjes achter en vertrok snel weer naar huis. Eindelijk had ik weer eens tijd voor mezelf en kon ik doen wat ik wilde doen, zonder rekening te houden met anderen. Heerlijk!!! Ik heb alleen maar dingen gedaan die ik wilde doen en er was niemand die iets van mij vroeg, iets van mij wilde of een vraag stelde.
Om 2 uur werd ik weer in de revalidatiekliniek verwacht voor een artsengesprek. En gelukkig voldeed dat gesprek aan onze verwachtingen. De ontslagdatum van manlief is gesteld op 21 maart en zijn weekendverlof is verlengd van donderdagmiddag tot zondagavond. En dat was ook wel wat wij verwacht hadden.
Na het artsengesprek trof ik 2 zeer enthousiaste kinderen aan. Ten eerste hadden ze sinds lange tijd weer een dag doorgebracht met hun vader en ten tweede waren ze de hele dag bezig geweest met sport. Beter kon niet voor ze.
Ze eindigden de dag zoals ze begonnen waren, met zwemmen. Maar nu hadden ze de beschikking over een privézwembad, er waren geen andere revalidanten.... Super.
En dochterlief gebruikte de dag om haar huiswerk te maken: "Het schrijven van een krantenartikel." Hier volgt haar verslag van de dag:
Ik heb A.geïnterviewd over zijn verblijf in de revalidatiekliniek. Hij heeft veel hulp, dat bestaat uit: zwemmen, therapie en sport. Over het eten is hij wel tevreden maar niet helemaal als hij iets bestelt dan krijgt hij het niet of krijgt hij iets anders. Zwemmen houdt in vrij zwemmen, je kan ook met flippers en waterbasketballen. Therapie houdt in lichamelijk bewegen. Sport houdt in alle sporten. Hij zit vaak gezellig in de woonkamer en hij doet veel spellen. Dit zijn de spellen: vier op een rij, wie is het, rolit en nog veel meer. Zijn kamer bestaat uit een slaapkamer met tv, kast en een bed en een badkamer met wastafel, wc en een douche. Zijn lievelingskleur is blauw, maar hij wil het niet in zijn kamer. Daar is hij ook nog niet driftig geworden. Hij mist zijn familie en mag wel bijna naar huis, 21 maart om precies te zijn.
Tja, dat driftig worden slaat meer op haarzelf dan op haar vader, want ik kan mij niet herinneren dat hij ooit driftig geweest. (En dat kan ik mij van haar wel herinneren, de laatste 15 keer (of meer) staan nog in mijn geheugen gegrift!)
En natuurlijk heeft ze ook een aantal foto's gemaakt.
Haar broer in het zwembad!!!!
De spelletjeskast.
De badkamer.
En de spillebenen van haar vader!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten