Blessureleed

Ondanks het feit dat ik gewoon aan de wandel ben, gaat het niet helemaal van harte, mijn knie ligt wat dwars. Nu is die linkerknie van mij sowieso een probleemgeval, maar met injecties met hydralyonzuur red ik mij al ruim vijftien jaar. Over het algemeen kan ik na een injectie zo'n anderhalf tot twee jaar vooruit, maar nu begonnen de problemen al na een half jaar, tijdens de Tocht om de Noord.

Na de TodN nam ik een poosje rust en dat hielp, maar de laatste tijd is die knie weer vervelend, vooral bij traplopen en zware belasting. Omdat dit anders voelt dan anders, als ik toe ben aan een injectie, leek het mij toch beter om de orthopeed te bezoeken.

Op basis van de foto kon de orthopeed niet zoveel zeggen, zeker niet omdat de pijnklachten niet overeenkwamen met de slijtage op de foto. Er moest dus een MRI gemaakt worden. Helaas was de wachtlijst voor de MRI ellenlang, dus met behulp van de verzekering kon ik vandaag terecht bij een derde partij voor de MRI. Na afloop belde ik het ziekenhuis, in de hoop de afspraak met de orthopeed te vervroegen, maar dat zat er niet in. Het advies is om regelmatig te bellen om te kijken of er iemand uitvalt. Nou ja, dat moet dan maar. Ik hoop snel duidelijkheid te hebben met het oog op de voorbereiding voor de N4D en ik heb het plan om dit jaar weer de Dodentocht in Bornem te lopen. Volgens de orthopeed is er geen reden om niet te wandelen, zolang de pijn dragelijk is, daar hou ik me maar aan vast.

Helaas ben ik niet de enige met een onwillig onderdeel. Dochterlief heeft, na het verzwikken van haar enkel in Egmond, nog steeds problemen met die enkel. Er is een foto gemaakt, maar daar was niets op te zien. Het advies was rust en krukken en dat heeft ze keurig gedaan, maar ondanks dat blijft die enkel klieren. Van de fysiotherapeut heeft ze oefeningen gekregen, maar die lijken nog net iets te hoog gegrepen te zijn, ze zijn erg pijnlijk, dat is ook niet goed. Nu moet ze dus nog iets langer rust houden. Krukken zijn niet nodig, het is vooral zaak de enkel zo min mogelijk te belasten en pijn te voorkomen. Dat valt niet mee.

Nu heeft ze over een week of drie een afspraak bij de podoloog, dus daar maar eens vragen of zij een oplossing heeft voor Dochterlief.

Ondertussen blijf ik gewoon doorwandelen op geleide van de pijn, helaas zonder Dochterlief, zij heeft dagelijks nog te veel last van haar enkel. En nu maar hopen dat de enkel gaat doen wat zij wil, want ook dit jaar wil ze de N4D weer lopen.

Afbeelding afkomstig van: https://avtriathlon.nl/rubriek/wanneer-kun-je-weer-beginnen-na-een-blessure/