Daar heeft ze in het verleden al eens een poging toe gedaan, maar lapjes haken om te oefenen op vasten, en halve, hele of dubbele stokjes was aan haar niet besteed. Dat had ik natuurlijk van tevoren kunnen bedenken. Dit kind leert door uitdagingen. Door dingen te doen die eigenlijk haar pet te boven gaan, zodat ze af en toe in opperste frustratie de boel door de kamer kan smijten. Om daarna samen met mij de draad weer op te pakken. En door als de draad dan weer loopt, direct weer een stapje verder te gaan, want de eerste uitdaging is er dan weer af.
En dus zocht ze vandaag een patroontje uit met alleen maar vasten, maar er moet wel in gemeerderd en geminderd worden. En daar zit nu de uitdaging. En het meerderen heeft ze nu door. Maar ze heeft nog niet helemaal door hoe ze het draadje om de toeren te tellen moet omslaan. Ze kan dus nog even door. En dan volgt ook het minderen nog. Daar heeft ze al hele verhandelingen over gehouden. Geen slechte verhandelingen overigens. Ze zou het daar mee kunnen redden, maar ik heb haar gezegd dat er nog een manier is en daar denkt ze nu over na.
En zo zaten we vanmiddag gezellig naast elkaar te haken. Nou ja, het grootste gedeelte van de tijd. Af en toe kwam er een plaatselijke windhoos van rechts, maar het was vooral genieten!!!
Al een eindje op weg.
Dat gaat prima zo, samen op de bank!!!!
Tellen, kijken, lezen.....
En toen kwam het dilemma. Door de ongewone beweging last van de pols, maar niet willen stoppen, want het is zo leuk....... Zal dan toch gelden: Waar je mee omgaat, word je mee besmet?????
Geen opmerkingen:
Een reactie posten