Blokzijler Merentocht

Vandaag konden Wandelmams en ik  kiezen tussen twee tochten dicht bij huis. We konden naar Darp voor de Hunebedtocht en naar Blokzijl voor de Merentocht. Maar na twee weken zandhappen, kozen we voor de grootste kans op verhard wandelen en dus werd het Blokzijl.

Tegen acht uur waren bij startlocatie De Ploats, waar we moesten zoeken naar de ingaan. Sinds ons laatste bezoek aan Blokzijl, was en De Ploats verbouwd en de straat omgelegd, maar het lukte ons om de ingang te vinden. We schreven in en dronken een bakkie en toen waren we klaar voor vertrek. Onder toeziend oog van de zon liepen we de dijk richting Blankenham op. De wind viel mee, dus het was goed vertoeven bovenop de dijk. Na een kort stukje dijk, werden we de polder ingestuurd en via asfaltwegen ging het recht, links, rechts, links richting Nederland.

 

  Net voor Nederland werd het zicht wat wazig. Dat had niets te maken met de weersomstandigheden. Het waren de rietsnijders die het laatste, onbruikbare riet aan het verbranden waren. Jammer genoeg ging dat niet alleen ten koste van het zicht, maar ook van de frisse lucht. De rook sloeg ons soms flink op de longen.

Net na het plaatsnaambord stond een ooievaarsnest, waarin we nog net de kop van een ooievaar zagen. Net toen we weer doorliepen kreeg deze ooievaar gezelschap van de wederhelft.

Na Nederland was de eerste splitsing. wij werden we richting Kalenberg gestuurd. Maar voor we daar waren liepen we een paar kilometer over een fietspad door bos. Eenmaal in Kalenberg genoten we van dit prachtige dorp.

De rust was in een horecagelegenheid in een voormalige kerk. Eigenlijk zat deze ons iets te vroeg in de route, maar omdat de tweede rust zeker elf kilometer verder zat, besloten we om hier toch maar even een bakkie te doen.

Het volgende deel van de route was simpel. Het pad langs het water volgen tot aan Ossenzijl. Dat pad volgen duurde wat langer dan nodig, omdat we veel stil stonden om foto's te nemen. In Ossenzijl liepen we een klein stukje langs de doorgaande weg en daarna werden we de weidsheid van het rietland weer ingestuurd. Ook hier waren volop rietbranders bezig. We waren wel blij dat we de tweede rust bereikten, want de voetjes wilden wel even rust. We aten een kop soep en daarna ging het weer verder richting Wetering. En daar hadden we zin in, want op de Wetering wachtte ons een privérust bij vrienden.

 

 

Net voor de rust begint het wat te miezeren, maar we worden er nog niet echt nat van. Helaas is dat na de privérust over. Dan is de wind aangetrokken en vormt de miezer een nat gordijn. En dus zijn de laatste 5 kilometer niet leuk. Maar we bikkelen door en bereiken uiteindelijk doornat Blokzijl weer. In De Ploats is het erg gezellig, met een dameskoor, maar we gaan toch snel naar huis. We willen weer warm worden.