Knieperties

Het is een traditie hier in de regio. Tegen oudjaar worden er "knieperties" gebakken. Vraag me niet waarom die dingen zo heten, ik ben tenslotte een import Drent, maar gelukkig wel één die zich, met liefde, heeft aangepast. En daarom bak ik al sinds mijn jongste tienerjaren, samen met Wandelmams, knieperties. Nu had ik dat al jaren niet meer gedaan. Maar aangezien oud en nieuw dit jaar in huize "Wandelen en meer" werd doorgebracht, leek het mij een goed idee om knieperties te bakken.

Dus bij zusje en Wandelmams een kniepertiesijzer opgehaald, een grote bak beslag gemaakt en aan de slag gegaan. 't Is dan wel weer jammer dat Wandelmams gelijk als voorwaarde stelt dat er dan ook knieperties gebakken moeten worden voor haar collega's, aangezien ze oudejaarsavond tot 22.00 uur moet werken. Dus een flinke stapel moest het wel worden........

 Een grote bak beslag is zo gemaakt...

 De knieperties even laten "uitharden" als je het zo noemt tenminste.

 Beslag en apparaten.

 Een kloddertje beslag hier.... en daarnaast was ook een kloddertje...

Ondertussen probeer ik wat oud nieuws te lezen, maar dat valt niet mee. Want die dingen zijn verrekte snel klaar.

 Langzaamaan groeit de stapel knieperties, maar................

op de één of andere manier toch minder snel dan ik verwachtte.

Dus nog maar even doorbakken.

Ach, het eindresultaat was toch een behoorlijke stapel, maar niet genoeg voor de collega's van Wandelmams en de visite die verwacht werd, dus 's avonds samen met Wandelmams nog maar een flinke stapel gebakken.