Eenmaal in Beilen troffen we Hilly, Albert en Tine om te gaan wandelen. Liana was er ook, maar zij was in functie en ging dus niet mee wandelen. Het was beduidend kouder dan gisteren en dus gingen de handschoenen aan en een bandana om het hoofd. Vanaf de startlocatie bij VV Fitboys, kwamen we al snel aan de rand van Beilen terecht. Helaas ging het eerste stuk langs de doorgaande weg richting Hooghalen, niet echt bijzonder. Daarna ging het langs het kanaal, om vervolgens met een klein ommetje uit te komen bij de eerste rust, na zo'n 7 km. Helaas was het hier erg druk, zodat we maar even buiten ons bakkie dronken. We kregen het snel koud, dus dit was een korte rust.
We wisten dat na deze rust het Hijkerveld op ons wachtte en daar verheugden we ons op. Met dit weer kon dat niet anders dan mooie plaatjes en vergezichten opleveren. Maar voor we daar waren hadden we nog wel enkele obstakels te overwinnen. We moesten een zandpad over met flink diepe bandensporen. Dat was niet alleen voor ons een uitdaging.
Maar we werden beloond, want het Hijkerveld was prachtig. En de beloning werd zelfs nog groter, want net voor we het natuurgebied weer zouden verlaten, zagen we de schaapskudde lopen. En daarna kwamen we weer bij een rust, waar we een oliebol en iets warms te drinken kregen. Ook hier zaten we buiten, dus ook hier duurde rust niet zo lang.
Als je handen zo koud zijn, dat je je eigen veters niet meer kan strikken......
dan is het fijn dat er mensen zijn om te helpen.
En door gingen we weer. Nu naar het Brungstingerveld en daarna hopelijk een binnenrust. Maar eerst moesten we het Oranjekanaal weer over. Het bruggetje dat we over moesten was op sommige plekken nog glad, dus even opletten was geen overbodige luxe.
En weer door, genieten van de mooie omgeving, frisse wangen, het aangename gezelschap en eindelijk een binnenrust.
Na een heerlijke, hete chocolademelk begonnen we aan de laatste loodjes. Bij het oversteken van de snelweg nog even met zijn allen gezwaaid naar de passerende auto's, die tot ons plezier massaal toeterden. Klein geluk zoiets.
En zo kwamen we weer terug bij de Fit Boys. Deze keer geen drankje bij de startlocatie, die deden we bij Hilly thuis, die vandaag een thuiswedstrijd liep.
En de eindstand van dit jaar is 1441,8 geregistreerde kilometers. En geregistreerde kilometers zijn voor mij de officiële afstanden van georganiseerde tochten en de officiële afstanden van LAW's. Dat betekent dat de kilometers die ik samen met de Wandelkerel in Spanje heb gelopen wel meetellen, want de officiële afstanden staan vermeld in de boekjes, maar dat de tocht die ik met de Walkers over de Houtribdijk liep niet meetelt, want daar loopt geen officiële LAW. Overigens tel ik in mijn wandelboekje alleen Nederlandse kilometers.
Of dit allemaal volgens de regels is, weet ik niet, maar ik doe het ermee. En volgend jaar? Dan hoop ik op veel wandelkilometers in goede gezondheid, in leuk gezelschap en met af en toe een uitdaging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten