Nadat mijn knie eind september krrrggg zei, heb ik het wandelen langzaam weer opgepakt. Ik kan prima een flink aantal kilometers maken, maar de knie voelde af en toe nog niet helemaal jofel. Nu was dat in het verleden wel vaker zo en dan ging ik naar de orthopeed om een injectie met hyaluronzuur. Dit smeert de knie, zodat ik weer gesmeerd loop.
Dit keer wilde zowel de orthopeed als ik weten of er niet meer aan de hand zou zijn in de knie. Dus besloten we tot een MRI. Op een donderdagavond om half 10 werd ik verwacht in het ziekenhuis. Na een goed kwartier in dat herrie-apparaat kon ik weer naar huis en een week later was ik weer bij de orthopeed.
Gelukkig was er niets bijzonders te zien op de MRI. De plek van de krrrggg was helemaal in orde en er was ook niets raars te zien aan het kraakbeen of de meniscus. Wel is er spraken van lichte slijtage. Nog niets ernstigs, maar wel iets om rekening mee te houden. Dus niet te veel dingen doen die zwaar belastend zijn voor een knie, zoals tegen harde wind in fietsen of vanuit hurkzit omhoog komen.
Maar het meest belastend voor de knie is toch wel het eigen lichaamsgewicht. Ik wist nog dat er bij hardlopen iets was met vermenigvuldigen met 5, maar hoe precies, wist ik niet meer. Dat werd mij nog even haarfijn uitgelegd. Bij elke stap die je zet, geeft elke kilo lichaamsgewicht een druk die 5 keer zo groot is. Uitgaande van 10.000 stappen per dag, geeft 1 kilo gewicht, dus 50.000 kilo druk op de knieën. Bij wandelen is dat iets minder, namelijk keer 3.
Nu weet ik natuurlijk heel goed dat ik te zwaar ben. Toen Manlief ziek werd, was ik een stukje lichter en nog bezig met afvallen. In de overlevingsstrijd van de afgelopen jaren, is er langzaam maar zeker weer wat gewicht bij gekomen en ik had ook helemaal geen tijd, energie en zin om me bezig te houden met mijn gewicht. Maar als ik wil blijven wandelen, is het toch wel verstandig om dat nu wel te gaan doen.
Het afgelopen half jaar zijn we al wel weer meer gaan letten op ons eten. Minder pakjes, meer groente, meer fruit, minder vlees en vooral meer variatie. Maar mijn grootste verslaving is toch wel de frisdrank, al dan niet met alcohol. Dus gaat, om te beginnen, de consumptie van frisdrank flink aan banden. Eens zien wat dat oplevert. En natuurlijk verder goed opletten met wat ik naar binnen schuif. En eens even nadenken over een doel op de korte en lange termijn. Ik weet dat ik het kan, afvallen, maar de uitvoering is altijd moeilijk.
Daarnaast heeft mijn knie weer een smeerbeurt gekregen en dat zal in de loop van volgende week verbetering moeten geven. De lange termijn is aan mijzelf en mijn wilskracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten