Hege Bultwandeltocht Kootstertille

Voor het eerst dit seizoen kon ik aan de wandel bij de FLAL. Normaal gesproken behoren de tochten van de FLAL tot een vast onderdeel van het winterseizoen, maar door mijn knieblessure en door winterse omstandigheden had ik nog niet één tocht van hen gelopen. Dat ging ik dus vandaag goed maken. Samen met Mams vertrok ik naar Kootstertille voor een dagje buiten spelen. Omdat mijn knie nog steeds niet helemaal op stoom is, hielden we het bij 25 km. Nu vinden we dat in deze periode van het jaar sowieso ver genoeg. En wij niet alleen, we waren in goed gezelschap, onder andere de Sjeik, Liana, Albert en Charlotte (voor een weekendje afgereisd naar Friesland) waren van de partij.

Nadat de grote meute was vertrokken, gingen wij ook op pad. Maar we hadden nog niet lang genoeg gewacht, we liepen alsnog vast op de eerste bottleneck, de brug. Het effect was wel mooi, al die wandelaars aan beide zijden in een lange optocht. Dat werd een massaal fotomomentje.

Na het oversteken van de brug volgt een avontuurlijk stukje bos, waar in menige wandelaar het kind weer boven komt. De paadjes zijn hier smal, er steken takken en bomen over, maar leuk wandelen is het wel.

We vervolgen onze weg over het asfalt en via Drogeham wandelen we door. Dan eens met die en dan eens met die in gesprek. De kilometers vliegen onder onze schoenen door en na 7 km komen we bij de eerste rust. Ondanks dat we in de achterhoede lopen is het hier nog erg druk. De rij voor de toiletten is immens, dus ik sluit direct maar aan in de rij. de Sjeik gaat voor mij in de rij voor een bakkie thee. De rij voor de koffie en de thee gaat sneller dan de rij voor het toilet, dus voor ik aan de beurt ben, heb ik mijn thee al op. Door de drukte is er helaas ook geen plek om te zitten, dus we besluiten om snel weer verder te gaan.

Na het verlaten van de rust, mogen we weer genieten van een stukje bos. Het is genieten. Genieten van de omgeving, genieten van het mooie weer en genieten van het gezelschap. Jammer genoeg heeft de organisatie binnen twee weken de route moeten aanpassen, omdat er een schip tegen een brug is gevaren en de brug nu beschadigd is. De brug is niet beschikbaar voor wegverkeer op dit moment. Daarom volgt er helaas een minder mooi stukje in de route tot we weer bij de brug in Kootstertille uitkomen. De routebouwers zijn al langs geweest om vergissingen te voorkomen, zodat alle wandelaars op de juiste route blijven.

Langs het water gaan we weer verder. We passeren de gestremde brug, zien balken vol mosselen naast het water liggen, hebben medelijden met een kudde schapen die al die wandelaars niet zo kunnen waarderen en we beginnen langzaamaan te verlangen naar een zitplaats. Die vinden we bij de tweede rust in Jistrum. Helaas is het binnen stampvol, zodat we buiten op de tafels en stoepranden een plekje vinden. Niet ideaal, maar even van de voetjes af is toch wel fijn.

Omdat het nog best fris is, hebben we na de rust wat opstartmoeilijkheden, maar gelukkig zijn de spieren na een klein stukje weer opgewarmd. Dat loopt toch lekkerder. We lopen Jistrum uit en weer in en dan gaat het richting naar Kootstertille. We komen langs het Poepekrus en verder is er niet veel meer te vertellen. Eenmaal bij de startlocatie drinken we nog iets en dan is het tijd om weer naar Drenthe te gaan. Ik heb een heerlijke wandeldag gehad.