Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

vrijdag 8 januari 2016

Ontspanning

Ik heb fantastisch geslapen van donderdag op vrijdag. Het feit dat ik geen wifi had en dat ik dus niet aan mijn beloften kon voldoen, maakten dat ik me toch niet helemaal prettig voelde en dat naast alle zorgen rondom Manlief. Nu ik weer in staat was om zaken voor mijn werk af te handelen en hier te vertellen wat er allemaal speelt, voelde ik mij een stuk beter.

Al met al begon de dag dus knap laat voor mij. En ik deed dus ook nog eens erg rustig aan. Contact met collega, kopje thee, even lezen, contact met Manlief en daarna een wandeling langs het strand. Eindelijk scheen de zon. Het was wel hoog water, dus baggeren door het mulle zand, maar dat maakte mij niets uit. Bakje kibbeling gescoord en weer terug naar mijn tijdelijk onderkomen. Heerlijk uitgeslapen en uitgewaaid kon ik op weg naar Manlief.

En de eerste die ik zag en die mij zag was de Wandelkerel. En nog voor ik adem had kunnen halen slingerden er twee armen om mij heen en baste er een stem in mijn oor: "Hoi mam!" Heerlijk dat was kind één. Dochterlief stond al achter haar broer te springen en ook haar gaf ik een dikke knuffel, wat heerlijk om ze weer te zien. Schoonpapa zat ook bij Manlief aan het bed en die gaf ons even de tijd met zijn vieren. Wat fijn om gewoon even met elkaar te kunnen kletsen, onze grapjes te kunnen maken en om te horen wat de schatjes allemaal hadden beleefd. Dat was overigens niet zo veel, want door de ijzel in het noorden waren ze de deur bijna niet uitgeweest.

Na een poosje haalden de schatjes de zus van Manlief en zwager op, zodat zij ook nog even konden kletsen. Er werd nog meer gewisseld en uiteindelijk zat ik met de schatjes ergens beneden in het AMC iets te drinken, zodat de familie van ver nog even tijd had om bij te kletsen.

Er was ook goed nieuws met betrekking tot Manlief. Hij is namelijk van het infuus af. Hij krijgt de antibiotica vanaf nu in pilvorm. Daarnaast is ook de permanente katheter verwijderd. Toen hij zo ziek was, kon hij niet zelf naar het toilet, maar nu is hij weer in staat om de transfer van het bed naar de rolstoel en van de rolstoel naar het toilet te maken en weer terug ook natuurlijk. En dat betekent dat hij nu alleen de drain nog in zijn lijf heeft zitten, maar dat hij verder van alle slangen verlost is. Ook is uit de kweken van het longvocht gebleken dat daar niets in zit. Het spoelen van de long wordt nu gestopt, wel wordt er via de drain nog geprobeerd om het aanwezige vocht af te zuigen. Ondanks het wachten toch goed nieuws.

Uiteindelijk verlieten we het AMC en vertrok ik met de schatjes naar mijn, nu ons, tijdelijk onderkomen. Hier hadden we een heerlijk ontspannen avond. Daar was ik aan toe!!!

Geen opmerkingen: