Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zondag 22 november 2015

Vriendschap

In het verslag van gisteren noemde ik al dat we voor korte tijd afscheid namen van de Sjeik. Want we (Wandelmams, paps, Manlief, de Wandelkerel, Dochterlief en ik) waren uitgenodigd door de Sjeik en mevrouw Sjeik. We werden op tijdstip X verwacht op plaats in Y in Leeuwarden en dat was alles wat we wisten. We waren dus flink nieuwsgierig.

Eenmaal op plaats Y gingen we in optocht nog een stukje verder Leeuwarden in om uiteindelijk te belanden in museum Pakhuis Koophandel. Nog steeds wisten we nog niet wat we konden verwachten, maar dat werd snel duidelijk.


De wegen van de heren en de dames scheidden zich hier. De heren kregen van alles te horen over de oldtimers die in het museum te vinden zijn.


Ook zijn hier prachtige oude radio's en miniatuurtreinen te vinden.




De dames kregen alles te horen over Maria Louise van Hessen-Kassel, prinses van Europa, en de kant en mode uit die tijd.










Naast al het oude kant was er nog veel meer te zien. Zwart kant, merklappen, poppenhuizen, poppen met replica's van de jurken van Maria Louise, diverse klossen om kant te maken. Wij dames keken onze ogen uit.













Ik vergaapte mij nog even vol overtuiging aan de miniatuurtreinen. Ik heb zelf nog een elektrische trein, die helaas niet meer werkt en die wil ik nog altijd weer aan de praat krijgen. Ik zou zo graag nog eens met treintjes spelen.

De dames en de heren vonden elkaar weer aan de koffietafel, waar we genoten van koffie/thee en koekjes. Mevrouw Sjeik had voor Wandelmams en Dochterlief nog een cadeautje, een boek met de beginselen van kantklossen. Ze wil ons graag aan het kantklossen hebben. En het lijkt ons erg leuk, er slechts één beperkende factor, tijd!!!!

Na de koffie werden we uitgenodigd voor een borrel in huize Sjeik. Uiteindelijk werd een borrel, een hapje en een avondmaaltijd. We kletsten wat af en uiteindelijk was het echt tijd om te vertrekken, maar het kostte ons moeite, het was veel te gezellig. Sjeik en mevrouw Sjeik bedankt voor de gezellige dag!!!!!

Geen opmerkingen: