En toen ging het mis. Alle gezinsleden waren al een aantal dagen thuis gebleven i.v.m. ziekte. Allemaal een zere keel, erg moe, hoofdpijn en andere ellende. Ik dacht natuurlijk dat ik dit virus kon verslaan en ging dus gewoon door met werken en zorgen voor alle zieke gezinsleden. Dat leek goed te gaan. Iedereen is alweer enkele dagen naar school of aan het werk.
En toen, toen ging het mis, erg mis. Werd vanmorgen wakker met een keel van schuurpapier, een hoofd van beton en kuiten gevuld met lood. En toch eerst nog gaan douchen en denken dat dat wel helpt. NIET DUS!!!
Thuis gebleven, gebibberd en geslapen en geslapen en gebibberd. Koorts, nog meer keelpijn, nog zwaarder hoofd en weer geslapen. Enne ....... geslapen!! Nu even wakker, maar ga zo weer slapen. En dan moet ik de trap op. Weet je wel hoe hoog die is, met kuiten vol lood.
Trusten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten