Lieve, lieve Dochter,
Ik zit hier te staren
naar een akelig wit papier
zoveel in mijn gedachten
maar het helpt me nu geen zier
ik bedenk stukjes en veel beetjes
over het afgelopen jaar
zoveel te vertellen
maar ik vind niet de juiste snaar
Ook het Vlaams kon mijn niet helpen
ik kwam niet verder dan “wablief?”
dus ben ik maar gaan zoeken
in het groot online archief
Een archief over wandelen
en ook nog een beetje meer
in de hoop op inspiratie
en dat lukte deze keer
Het terugkerende thema
over jou is welbekend
iets met pieken en met dalen
is hoe jij in het leven bent
Vaak zijn ze hoog en heftig
en dat maakt je dan zo moe
wil je weer van alles
maar je komt er maar niet toe
Jouw allergrootste doel
in ieder geval voor dit moment
is een diploma halen
zodat je van deze studie af bent
Om dat doel te behalen
reis je heel wat op neer
naar 010 en naar 020
elke week wel drie keer
Stagelopen bij DPG
dat is wat je doet
en ondanks tegenslagen
gaat dat toch heel goed
En met jouw gevoel voor humor
jouw onnavolgbare geest
jouw eenhoorns, roze, glitter
jouw enorme drang naar feest
Maak je het leven even anders
dan de gemiddelde mens
zeker in combinatie
met dat beetje nuchter Drents
Je bent maf, je bent grappig,
Je bent lui, je bent lief,
Je bent van hoge pieken, diepe dalen,
Je bent gemakzuchtig, creatief
Voor de wet volwassen
Maar soms nog lekker kind
Bij tijd en wijle zeer standvastig
En soms weet je niet wat je vindt
Toch heb ik veel vertrouwen
in de dingen die je doet
tijdens pieken, tijdens dalen
het komt steeds weer goed
We roepen het al jaren
jij bent echt uniek
iets met pieken en met dalen (sorry herhaling…)
en dat maakt jou (je naam rijmt op uniek)
Kies je eigen weg
weet dat er altijd iemand is
om je op te vangen
ook al gaat soms even mis
En dan maak je weer een feestje
mix je jouw eigen (tover)drank
voel je je een beetje Harry Potter
gewoon thuis op de bank
Blijf geloven in jezelf
blijf voelen de magie
maak nieuwe, mooie stappen
hou zelf de regie
Dan kom je waar je heen wilt
maak je jouw dromen waar
maar wees wel een beetje geduldig
gun jezelf nog tien jaar
Dat meisje van de Alpen
nou ja, volgens meneer Roos
gaat haar weg wel vinden
maakt zelf haar eigen shows
En zoals altijd heb ik moeite
met het einde van een gedicht
maar nu heb ik hem gevonden
ik hou van je, maf, lief, gek wicht!!!
Kerstmama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten