Na korte tijd kwamen we op een voormalig landgoed, waar de sporen van het verleden nog te zien waren.
In wisselende samenstellingen schoten de kilometers onder onze schoenen door, voor we het wisten stonden we bij de tweede rust. Hier genoten Mams en ik van een kop soep.
Het venijn zat hem deze keer in de staart, want de laatste 10 km waren zonder rust. Nu is dat geen enkel probleem, zeker niet als de omgeving zo mooi is.
En zo konden we weer 25 kilometer bijschrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten