Gelukkig kreeg de Kerel begeleiding van een overstapcoach en daar werd steeds duidelijker dat hij ruimte nodig heeft. Niet opgesloten in lokalen of sporthallen, maar buiten zijn, was het devies. En hoewel de Kerel gek is op dieren, wil hij daar niet zijn beroep van maken. na het maken van een aantal test en veel gesprekken kwam de opleiding Bos- en Natuurbeheer in beeld. Om een goed beeld te krijgen regelde de Kerel een snuffelstage van twee dagen bij Staatsbosbeheer en na die twee dagen was het overduidelijk. Deze opleiding moest het worden.
Gelukkig werd hij aangenomen en zo begon hij dit jaar opnieuw in klas 1. En in de loop van de maanden werd hij steeds enthousiaster. Hij haalde zijn bosmaaiercertificaat en zijn motorzaagcertificaat. Daarnaast is hij minimaal twee dagen per week praktisch bezig. De ene keer in het bos aan het snoeien, een andere keer nieuwe bankjes timmeren en af en toe ook wat straatwerk. En hij geniet.
Afgelopen twee weken liep hij stage bij Natuurmonumenten. En wat wij vorig jaar misten tijdens zijn stage, werd nu ruimschoots goedgemaakt. Elke dag kwam hij enthousiast thuis en vertelde over de dingen die hij had gedaan en had meegemaakt. Dat was vorig schooljaar wel anders, toen kwam er amper een woord uit. Ook kostte het hem nu geen enkele moeite om op tijd op te staan, terwijl wij hem vorig jaar regelmatig zijn bed uit moesten rammen.
En zelfs de kou van afgelopen dagen, kon hem niet deren. Zonder mopperen stapte hij bij een temperatuur van min 8 en een ijskoude oostenwind op de fiets om de ruim 10 km naar zijn stageadres te fietsen. Hij heeft dus duidelijk de goede keuze gemaakt.
Gelukkig is de volgende stageperiode in mei. Dan kunnen de mutsen, handschoenen, sjaals en dikke sokken vast wel in de kast blijven.
De Wandelkerel wil liever niet volledig in beeld hier, maar de lach op zijn gezicht is toch duidelijk te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten