Omdat een aantal leden van dit gezelschap elkaar al langere tijd niet meer gesproken had, vlogen al pratend de kilometers onder onze voeten door. Ondertussen vergaten we niet om ons heen te kijken, maar de hoofdmoot van de wandeling was toch wel bijpraten.
Natuurlijk lieten we deze kans op een bakkie niet voorbijgaan en toen Jifke ons ook nog eens trakteerde op cake, kon deze rust helemaal op onze waardering rekenen.
Na de rust mochten we een tweede rondje om de kerk maken voor we Augustinusga definitief achter ons lieten. Ook nu hadden we elkaar weer zoveel te vertellen dat er bijna geen foto's werden gemaakt na het verlaten van de dorpskern. Pas bij het bereiken van de tweede rust werden er weer foto's gemaakt. Wat is het toch lekker wandelen, als je elkaar zoveel te vertellen hebt.
Het venijn zat hem vandaag toch wel in de staart, na die heerlijke tweede rust volgde een blubberpad met een hoofdletter B. En om de feestvreugde te verhogen, waren de bosbeheerders ook nog aan het snoeien geweest. Het was dus blubber met obstakels.....
Gelukkig voor ons hield de WIK het vandaag bij dit blubberpad. Zonder problemen wisten we de resterende kilometers vol te maken. En zo is wandeljaar 2018 weer geopend!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten