Drenthepad 50 jaar

Vandaag stond er een feestje op het programma, de viering van het feit dat het Drenthepad 50 jaar bestaat. Samen met Hilly reed ik naar Gees. De viering was juist daar omdat daar in 1996 het Drenthepad als streekpad is geregistreerd en omdat daar toen het Wandelmannetje is onthuld. Een memorabele plek dus voor het Drenthepad.

Eenmaal in Gees wapperde de Drenthepadvlag en wees een bord ons in de goede richting. Binnen was het al gezellig druk, we begroetten diverse bekenden en toen schoven we aan een tafel voor het officiële gedeelte.

Tijdens het officiële gedeelte werd er eerst gesproken over de geschiedenis van het Drenthepad, Bijvoorbeeld dat het Drenthepad ooit een lijnwandeling was van het ene Nivon-huis naar het andere Nivon-huis en nadat het Pieterpad bekend werd, was het Drenthepad bijna ten dode opgeschreven. 

Daarna was het tijd voor het overhandigen van het eerste exemplaar van de nieuwe routebeschrijving, waren er sprekers van provincie, Nivon en andere partijen en werd bekend gemaakt dat er in Beilen in de buurt van het station een Drenthepadbeeld komt om begin- en/of eindpunt te markeren. Ook was er nog een anekdote over het naar links of rechts lopen van de wandelaar in het Drenthepadlogo. Ondertussen genoten wij van een Drenthepadgebakje en een bakkie.

Na het officiële gedeelte was er de mogelijkheid om met Kees een wandeling door Gees te maken, daar voelden Hilly en ik wel wat voor, dus wij sloten ons aan bij de wandelaars. We maakten een mooi rondje door Gees en kregen van alles te horen over het landschap rondom, over de bewoners en over de geschiedenis.

Bij terugkomst was het nog even tijd voor een hapje en een drankje. Na een erg leuke middag reden Hilly en ik weer huiswaarts. En met het nieuwe boekje op zak, kan ik straks vanuit Veenhuizen weer rustig verder wandelen op het Drenthepad.

52.482 Bu-jo mei

Nieuwe maand, nieuwe pagina's en deze keer heb ik een oud rijmpje gebruikt als inspiratie:

In mei 

leggen alle vogels een ei

behalve de koekoek en de griet

die leggen in de meimaand niet

Laat het voorjaar maar komen.....

Hij is thuis!!!!

Wat een feest was het afgelopen woensdag, Manlief kwam definitief thuis vanuit Beatrixoord. En wat hebben we vandaag genoten, want wat was het ongelooflijk lekker weer. We hebben dus heerlijk buiten gezeten.

We zullen weer even aan elkaar moeten wennen en we zullen weer een nieuw ritme moeten vinden en weer onze eigen weg met elkaar moeten vinden, maar wat zijn we blij dat de periode Beatrixoord is afgesloten en wat zijn we blij dat Manlief er zo goed uitgekomen is. We hebben veel om dankbaar voor te zijn.....

Sallandse Voorjaarstocht, Raalte

Vandaag ging ik een keertje alleen op pad, even kijken of ik het nog kan vinden met mezelf. Mooi op tijd stond ik bij de start in Raalte, die nog herkende van twee jaar geleden toen ik ook deze tocht liep. Ik schreef mij in voor de 30 kilometer en na een bezoek aan het toilet ging ik op pad.

Vanaf de start ging het direct een mooi stuk bos in. Door de vele slingerpaadjes was het af en toe goed opletten welk pad ik nou moest nemen, maar dat gaf niets, het was flink genieten. Dat genieten ging door toen ik langs de bosrand liep en twee hazen in het veld zag zitten. Doordat er op dat moment weinig wandelaars in mijn buurt liepen, kon ik zelfs foto's nemen van dit moment.

De route liep afwisselend door het bos en door weilanden en dat was genieten, mooi gefilterd licht in het bos, opkomend groen op het land en her en der bloemen. Voor ik het wist was ik al bij de eerste rust op 10 kilometer. Net voor die rust had ik een mandarijntje gekregen van de organisatie, kleine verwennerij tussendoor en ik was op de foto gezet.

Na de rust, besloot ik om er vandaag 20 kilometer van te maken. Dan kon ik even lekker bijpraten met Manlief en genieten van een middagje thuis. Ik deelde dat mee aan Manlief en die vond dat leuk om te horen. Goed besluit dus....

Het tweede deel van de route ging eerst over een plattelandsweg, hier kwam ik langs een stuk land waar varkens lagen te wroeten en te genieten in een modderpoel, zag er heerlijk uit. Na de splitsing met de 30 kilometer ging het weer door het bos. Hier kwam ik op allerlei plekken waar ik tijdens de beide Alternatieve Sallandse 4Daagses ook was geweest. Gelukkig is dat niet erg, want het blijft daar prachtig.

Er was nog even een grappig moment toen ik heel nodig moest, ik gebruikte mijn plastuit en toen ik achter de boom vandaan kwam, hoorde ik de wandelaars die mij net voorbij liepen vragen: 'Is dat nu een man of een vrouw?' Nog niet iedereen is gewend aan vrouwen met een plastuit....

Ik kwam op landgoed 't Reelaer en daar wordt langzaam maar zeker het een en ander gerenoveerd. Vooral de nieuwe deuren vielen erg op.

Na het landgoed zag ik in de verte de tweede rustpost opdoemen. Ik had wel zin in een colaatje en een soepie dus de rust kwam op het goede moment. Ik zat heerlijk te genieten van mijn soepie toen er twee oud-klasgenoten van de middelbare school bij mij aanschoven. Zo af en toe komen we elkaar tegen bij een wandeltocht, al duurde het een paar tochten voor we doorhadden wie de ander(en) nu precies waren. We haalden herinneringen op aan onze middelbare schooltijd en dat was erg gezellig.

Ik vertrok weer wat eerder dan zij en ging voor de laatste loodjes. Deze laatste loodjes gingen weer voornamelijk door het bos. Ik vond daar ook nog een prachtig plekje om David te fotograferen, dat had ik nog niet gedaan vandaag.

Na het bos werd ik een stuk land met allemaal dennenbomen opgestuurd. Hier liep ook de kinderwandelspeurtocht en daarom hing er in enkele bomen kerstversiering. Leuk moment om mezelf nog een keer vast te leggen.

Vanaf hier was het nog 5 minuutjes lopen naar de finish, deze 20 kilometer zat er weer op. Na het afmelden en het halen van een stempel voor in mijn wandelboekje, ging ik snel naar huis, op naar Manlief.