Samen met Ate ben ik te gast bij Geert Jan, zodat we met zijn drieën de Tocht om de Noord kunnen lopen. Omdat we een starttijd van 6 uur hebben, staat de wekker lekker vroeg. We rijden met de auto naar Hoogezand, waar we een keurig plekje op het parkeerterrein krijgen toegewezen. Op weg naar de startlocatie staat een prachtig welkom.....
Eenmaal in sportcentrum De Kalkwijck treffen we de nodige bekenden, waaronder Roelie. Zij is een van de vijf personen die alle achttien keren 2x40 km heeft gelopen. Ze hoopt dat het haar gegeven is om de 20 keer vol te maken. Dat hopen wij met haar mee!!!! Ik werp nog even een blik op de route en natuurlijk breng ik nog een bezoek aan het toilet.
Na de traditionele opening, met toespraak en het zingen van het Grunn's Volkslaaid, mogen we van start.
Dit is mijn negende deelname aan de TodN en dat betekent ook dat er onderhand bekende stukken in de route zitten. Dat geeft helemaal niets, want bij elke editie van de TodN zijn er weer nieuwe inzichten en andere mensen betrokken, dus de verrassing blijft, ook nu. Net na het verlaten van startlocatie De Kalkwijck lopen we langs het Kielzog Theater en ik herken dit punt, bij eerdere editie hebben we hier op het terras gezeten. Nu is er nog geen terras te bekennen, domweg doorlopen dus maar.
We gaan voort over een fietspad dat overdag misschien saai kan zijn, maar in het donker valt dat niet op. Het mooie van in het donker lopen is dat er contact wordt gezocht, er is niets te zien, dus wordt er gepraat. En al pratend met elkaar en met medewandelaars komen we bij het Waterbedrijf Groningen. We worden door een hal van het Waterbedrijf geleid en daar is meer dan genoeg te zien en te beleven.
Na het Waterbedrijf lopen we verder door Hoogezand en daar komt een stukje geschiedenis weer om de hoek kijken. "Opdat wij niet vergeten."
Terwijl het langzaam licht werd liepen wij verder door Hoogezand. Gelukkig kent Hoogezand de nodige afwisseling, dus na industrie- en winkelgebied kwamen ineen park terecht. Bij het pand van Natuur- en Milieu-educatie maakte ik natuurlijk weer gebruik van het toilet. Mijn trouwe metgezellen wachtten keurig op dit zeikwijf....
Na mijn sanitaire stop liepen we keurig achter de meute aan en dat hadden we niet moeten doen, we liepen verkeerd. Gelukkig kwamen we daar vrij snel achter en konden we de meute mee krijgen op de juiste route. Nou ja, zomaar weer wat extra meters genieten in het park.
We liepen lekker door en al kletsend bereikten we de eerste officiële rust, bij Stalhouderij Nieboer. We werden via de stallen de manege/rijbak ingeleid en daar stond de koffie en thee op ons te wachten. Even lekker zitten en genieten van een bakkie....
We waren ondertussen alweer ruim een uur onderweg na mijn laatste sanitaire stop en dat betekende voor mij dus weer tijd voor een sanitaire stop. Toen ik mijn bakkie op had, besloot ik dus om alvast richting de aangegeven toiletten te gaan. De route richting de toiletten ging via de tredmolen voor de paarden. Er was een mogelijkheid om de tredmolen over te slaan, maar mijn nood was nog niet zo hoog dat dat noodzakelijk was.
Gelukkig was er geen wachtrij voor de toiletten en in goed vertrouwen, je zet rugzak tegen de buitenkant van de Dixie, deed ik wat ik moest doen. Toen ik de Dixie verliet stonden Ate en Geert Jan op mij te wachten en gedrieën liepen weer verder. Binnen een meter of vijf na de Dixie ontplofte mijn Whatsapp, grapje van Ate en Geert Jan. Minute of Fame voor David...
Vanaf dit punt gingen we richting Kiel-Windeweer. Voor we daar waren kregen we te maken met wat miezerbuitjes. Het ging niet echt regenen, maar droog was het ook niet. Omdat het zonnetje ook zijn best deed, werden we wel getrakteerd op een paar prachtige regenbogen, dan is die miezer alweer een stuk minder vervelend. In Kiel-Windeweer was een stempelpost en tot grote verbazing van Ate en Geert Jan konden we zonder sanitaire stop door.
De volgende plaats die op ons wachtte was Borgercompagnie. Daar liepen we vrij vlot naartoe. Bij binnenkomst kregen we een prachtig overzicht van wat er allemaal te doen was daar. Helaas voor ons, de 40-kilometerlopers, zouden we een deel van Borgercompagnie overslaan, omdat wij naar Tripscompagnie en Muntendam mochten. Op weg naar Tripscompagnie kregen we te maken met de enige echt serieuze bui van vandaag.
We liepen een klein stukje door Tripscompagnie voor we richting Muntendam gingen. Ik verheugde mij er al op dat in Muntendam in de heemtuin zouden komen, maar de routebouwers hadden wel een geniepige verrassing voor ons in petto, we liepen eerst een heel eind door Muntendam voor we de heemtuin bereikten. In Muntendam troffen we een bootgenoot van mij van de Elfstedenwandeltocht die plannen heeft voor de Camino. Hij was benieuwd naar de Camino Frances, de Camino Primitivo en de Camino del Norte. Nou, dan was hij bij Ate aan het goede adres, er werd dus flink wat informatie uitgewisseld. En zo kwamen we toch nog vrij snel bij de heemtuin.
In de heemtuin namen we een uitgebreide rust, een lekker soepie en het een ander uit eigen voorraad zorgde ervoor dat we er tegenaan konden. Via de app-groep bleven we op de hoogte van de positie van de 25-kilometerlopers en we hadden het vermoeden dat we ongeveer tegelijk bij de samenkomst zouden zijn. Toen we daar waren, bleken zij nog bij een van de bezienswaardigheden in Borgercompagnie te zijn, we liepen dus maar door.
Bij Borg Welgelegen maakte ik weer een sanitaire stop en vlak daarna waren we bij Atelier de Smederij. Toen we daar buiten stonden te luisteren naar het koor, begon het te regenen. het koor stopte ermee en wij gingen snel het atelier weer binnen, even wachten tot het weer droog was. Dat duurde gelukkig niet zo heel lang, snel verder met de laatste loodjes.
Die laatste loodjes brachten ons door het brandweermuseum en vervolgens naar sportcentrum De Kalckwijk.
We wisten de juiste afmeldplek te vinden en nadat we onze laatste stempel van vandaag hadden gehaald, zochten we een plekje om te zitten. Die vonden we en daar genoten we van de ons aangeboden mosterdsoep terwijl we wachtten op de 25-kilometerlopers. Er kwamen nog wat bekende wandelaars voorbij en er schoven er ook een paar bij ons aan.
Toen ook Albert, Liana en Tina binnen waren, kletsten we nog even gezellig na. Albert was vanmorgen met het openbaar vervoer naar Hoogezand gekomen en nu stapte hij bij ons in de auto. Ik zette hem af op station Veendam met de belofte om hem morgenochtend bij hem thuis op te halen.
Eenmaal weer bij Geert Jan werd er gedoucht en we besloten om nog even een patatje te halen, lekker makkelijk. Daarna was het bedtijd, morgen is het weer vroeg dag....
